Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/1823 Esas 2019/3481 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1823
Karar No: 2019/3481
Karar Tarihi: 01.07.2019

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/1823 Esas 2019/3481 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında maktulü tasarlayarak öldürme suçu nedeniyle mahkumiyet, diğer sanık hakkında ise beraat hükümleri verildiği belirtilmiştir. İlk derece mahkemesince verilen mahkumiyet hükmü kaldırılmıştır. Sanıklardan birinin istinaf başvurusunun esastan reddedildiği, diğer sanık hakkında ise istinaf başvurusunun kabul edilerek yeniden yargılama yapılarak kasten öldürme suçundan mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 81. maddesi (Kasten öldürme suçu)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 298. maddesi (Temyiz başvurusunda bulunma süresi)
- 5217 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 294/1 ve 295/1 maddeleri (Temyiz sebebi içeren dilekçe süresi)

1. Ceza Dairesi 2019/1823 E. , 2019/3481 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : 1- Sanık ... hakkında; Beraatine yönelik istinaf isteminin reddi,
2- ... hakkında; İlk derece mahkemesince verilen mahkumiyet hükmü kaldırılarak kurulan mahkumiyet.

TÜRK MİLLETİ ADINA

İstanbul 18. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen sanık ... hakkında maktul ...’na yönelik tasarlayarak öldürme suçu nedeniyle mahkumiyet, sanık ... hakkında ise maktule yönelik tasarlayarak öldürme suçundan beraat hükümleri, sanık ... müdafii ile katılanlar vekili tarafından istinaf edilmiş, istinaf başvurusu üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi vermiş olduğu 04.06.2018 tarih ve 2018/252 Esas, 2018/756 sayılı Kararıyla sanık ... bakımından istinaf başvurusunun esastan reddine, sanık ... bakımından ise istinaf başvurusunu kabul ederek yeniden yargılama yapmak suretiyle kasten öldürme suçundan mahkumiyetine karar vermiş olduğu hükümler, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmiş ise de,
Katılanlar vekilinin 15 günlük yasal süre içindeki temyiz isteminin 5217 sayılı CMK’nin 294/1 ve 295/1 maddeleri uyarınca temyiz sebebi içermediği ve temyiz sebeplerini içeren dilekçesinin de 7 günlük yasal süreden sonra verildiği anlaşıldığından, katılanlar vekilinin temyiz isteminin, tebliğnameye aykırı olarak, 5271 sayılı CMK’nin 298. maddesi uyarınca REDDİNE, 01/07/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verilmiştir.