
Esas No: 2016/934
Karar No: 2018/3270
Karar Tarihi: 22.05.2018
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/934 Esas 2018/3270 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
....
Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili; davalı-alacaklının davacı aleyhine ..... 1. İcra Müdürlüğü"nün 2000/6633 esas sayılı dosyası ile kooperatif borcu sebep gösterilmek suretiyle 07.07.2000 tarihinde 2.771.172,00 TL’nin tahsili için icra takibi başlattığını, takibin davacının bilgisi haricinde ancak usulen kesinleştiğini, davacının kooperatife ait tüm aidat ve borçlarını ödediğini, takip tarihi itibariyle davacının davalı kooperatife hiçbir borcunun bulunmadığını, belirterek, davacının davalı tarafa anılan icra takibi bakımından borçlu olmadığının tespiti ile anılan takibin iptaline ve davalı taraf haksız ve kötü niyetli olarak takip başlattığından alacağın %40’ından az olmamak üzere tazminata mahkum edilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, sulh hukuk mahkemelerinin görevli olmadığını, davanın esas yönünden de yerinde olmadığını ileri sürerek, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamına göre; davacı tarafından açılan menfi tespit davasının yargılama esnasında dosya borcunun ödenmesi nedeniyle istirdat davasına dönüştüğü, davacı tarafça icra dosyasına 13.479,90 TL ödeme yapıldığı, davacının ödemesi gereken miktar ile ödediği miktar ve işleyecek yasal faizin kooperatife ait belgeler ve davacıya ait ödeme belgeleri incelendiğinde takip tarihi itibariyle aidat borcu kalanının 261,49 TL, faizi ile borcun 335,90 TL olduğu, takip tarihi olan 07.07.2000 tarihi ile ödeme tarihi olan 13.12.2004 tarihine kadar borcun faiz ve masraflar ile birlikte 1.433,83 TL olduğu, davacının dosyaya ödediği 13.479,90 TL"den ödemesi gereken 1.433,83 TL mahsup edildiğinde 12.046,07 TL fazla ödeme yapıldığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 12.046,07 TL nin 03.12.2004 olan ödeme tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte istirdatına, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve özellikle niteliğinin belirtilmemesi halinde işletilecek faizin yasal faiz olduğunun tabii bulunmasına göre davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
../..
S.2.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 22.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.