Mala zarar verme - kişilerin huzur ve sükununu bozma - tehdit - haksız fiil nedeniyle veya karşılıklı hakaret - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/4423 Esas 2019/5874 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4423
Karar No: 2019/5874
Karar Tarihi: 30.04.2019

Mala zarar verme - kişilerin huzur ve sükununu bozma - tehdit - haksız fiil nedeniyle veya karşılıklı hakaret - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/4423 Esas 2019/5874 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, mala zarar verme, kişilerin huzur ve sükununu bozma, tehdit, haksız fiil nedeniyle veya karşılıklı hakaret suçlarından müşteki sanıkların mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, adli para cezasının nevine ve miktarına göre mahkumiyet kararının temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu'nun ortak hükümleri uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (4.) Ceza Dairesine ait olduğundan ceza dairesinin görevsiz olduğuna karar verilmiş ve dosyanın görevli daireye gönderilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 2797 sayılı Yargıtay Kanunu'nun 6545 sayılı Kanun'la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri, 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. madde.

8. Ceza Dairesi 2017/4423 E. , 2019/5874 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
MÜŞTEKİ SANIKLAR : ..., ...
SUÇ : Mala zarar verme, kişilerin huzur ve sükununu bozma, tehdit, haksız fiil nedeniyle veya karşılıklı hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı, red

Gereği görüşülüp düşünüldü:
2797 sayılı Yargıtay Kanunu"nun 6545 sayılı Kanun"la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkumiyet kararındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre; temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmayacağı, mala zarar verme suçundan tayin edilen adli para cezasının nevine ve miktarına göre hüküm, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu"nun 27.01.2017 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 20.01.2017 gün ve 2017/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin, 5. ve 7. fıkraları uyarınca temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (4.) Ceza Dairesine ait olmakla Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın görevli daireye gönderilmesine, 30.04.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.