Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/10094 Esas 2019/1231 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 21.05.2008 gününde verilen dilekçe ile meraya elatmanın önlenmesi ve tazminat talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 18.17.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

_ K A R A R _

Davacı ... vekili, 1081, 1396,1596, 1215, 1421 ve 1597 parsel sayılı meralarının bir kısmına davalı ... Fabrikası"nın fabrika atıkları, kireç ve toprak dökmek suretiyle kullanılamaz hale getirdiğini ileri sürerek davalının haksız müdahalesinin menine, meranın eski haline gelmesi için harcanacak bedel ile geriye dönük 5 yıl ve meranın eski haline gelinceye kadar mahrum kalacakları ot bedelinin dava tarihinden işleyecek faizi ile birlikte ödenmesine, davalının mera içerisinde yapmış olduğu yapıların yıkımına karar verilmesini istemiştir.
Davalı, talep edilen meblağın fahiş olduğunu, zarar miktarının belirlenmesi için bilirkişi incelemesi yapılması gerektiğini, zamanaşımına uğradığını beyan ederek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın kabulü ile davalının dava konusu taşınmazlar üzerine yapmış olduğu müdahalenin menine, dava konusu taşınmazların eski haline gelmesi için harcanması gerekli maliyet tutarı ile ıslah zararı ve ot bedeli olan toplam 277.373,12TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Hükmü davalı temyiz etmiştir.
1)Yapılan yargılamaya, toplanan deliller ve dosya içeriğine göre davalının aşağıda yazılı nedenler dışındaki diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2)Kural olarak, meraların kuru mülkiyeti Hazineye, yararlanma hakkı köy ve belediyelere aittir. Meradan yararlanma hakkı olan köy ve belediyeler yoksun kaldıkları yararlanma nedeniyle haksız elatmanın kaldırılmasını, hayvanlarının yararlanamaması sebebiyle ot bedelini, mülkiyet hakkı sahibi olan Hazine ise, haksız elatmanın giderilmesi ve bunun dışında 4342 sayılı Mera Kanununun 4/4 maddesine dayanarak meralarda meydana gelen tahribat sebebiyle eski hale getirme masraflarının tahsilini haksız eylem sahibinden isteyebilir. Başka bir ifade ile köy ve belediyelerin eski hale getirme masraflarını, Hazinenin de ot bedelinin tahsilini talep etmesine olanak yoktur.
Somut olayda davacı yararlanma hakkı sahibi ... (... Mahallesi) sadece elatmanın önlenmesi ve mahrum kaldığı ot bedelini isteyebilir. Bu nedenle davalının elatması dosya içindeki delillerden sabit olduğuna göre uzman bilirkişilerden ot bedelinin tespiti için ek rapor alınmalı veya yeniden keşif yapılarak belirlenmeli, elatmanın önlenmesine, yapıların kaline ve ot bedeline hükmedilmelidir. Bu hususlar gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
Kabule göre de; icra ve İflas Kanununun 30. maddesinde bir işin yapılmasına veya yapılmamasına dair ilamların icra müdürlüğünce nasıl infaz edileceği hükme bağlanmış ve anılan hükümde bir işin yapılmasına dair ilamlar sebebiyle sarf edilecek giderlerin ya icra dairesinin tayin edeceği bilirkişinin bulduğu bedelin talepte bulunan tarafından ileride borçludan tahsil olunmak üzere ödeneceği veya icra dairesinin borçlunun haczedeceği malından karşılanmak üzere ilamın infaz edileceği belirtilmiştir. Açıkçası ilamın icrası için yapılacak giderler ancak mahkeme hükmünün kesinleşmesi ve icra müdürlüğünden infazının talep edilmesi halinde icra müdürünün belirleyeceği yöntemle tahsil edileceğinden bunun açılan davada peşinen istenme olanağı yoktur. Bu nedenle infaz ile ilgili olarak molozların taşınması için gerekli bedele hükmedilmesi de isabetsizdir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, istek halinde temyiz harcının yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere,
13.02.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.