MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 30/11/2017 tarih ve 2016/320 E. - 2017/549 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 18/10/2018 tarih ve 2018/373 E- 2018/1053 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 14. sınıfta "aston martin" ibareli marka başvurusunda bulunduğunu, davalı şirketin "ASTON MARTIN" ibareli markalarını gerekçe göstererek yaptığı itirazın kabul edilerek, TPMK"nin 2016-M-5694 sayılı YİDK karan ile başvurularının reddine karar verildiğini, oysa 14. sınıfta tescili talep edilen “aston martin” ibareli markanın kapsadığı mallar ile davalı muterize ait markanın kapsamında yer alan malların farklı, birbiriyle rekabet içinde olmayan veya birbirini tamamlayıcı niteliği bulunmayan ve çoğunlukla farklı tacirler tarafından üretilen, bu itibarla malların genel kaynağı yönünden de benzerlik ihtiva etmeyen türden mallar olduğunu, davalı muterizin otomobil sektöründe faaliyet gösteren bir firma olmasına karşın, davacı müvekkilin ise kuyumculuk ve saat sektöründe faaliyet gösterdiğini ileri sürerek, davalı TPMK YİDK."nın anılan kararının iptaline, marka başvurusunun müvekkili adına tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı TPMK vekili, müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Şirket vekili, ibarelerin aynı olduğunu, kapsamdaki malların benzediğini, müvekkili markasının tanınmışlığı nedeniyle kurum kararının yerinde olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, başvurunun ve itiraza dayanarak markaların standart karakterle yazılı "ASTON MARTIN" ibarelerinden oluştuğu, markaların bu hali ile şekil bakımından aynı oldukları, fakat davacı başvurusundaki mallar bakımından iltibasa neden olacak derece benzerliğin oluşmadığı fakat davalı şirketin “ASTON MARTIN” markasının tanınmış marka olduğu, tescili talep edilen mallar bakımından 556 sayılı KHK 8/4 maddesi şartlarının oluştuğu ve bu nedenle davacı şirket başvurusuna ilişkin tescil engelinin bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekilince istinaf isteminde bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı ve tarafların markalarını kullanmak istedikleri mallar benzer değilse de, tanınmış otomobil markalarının üreticilerinin saatler, mücevherler vb. değerli eşyaları da promosyon veya satış amaçlı ürettiğinin, ticari hayatın bir gerçeği olması karşısında, davalı şirket markalarıyla birebir aynı ibareyi içeren davacı başvurusunun 14. sınıf mallar yönünden tescilinin, davalı şirketin markasının toplumda ulaştığı tanınmışlık düzeyi nedeniyle haksız bir yarar sağlayabileceği, markanın itibarına zarar verebileceği veya ayırt edici karakterini zedeleyici sonuçlar doğurabileceği gerekçesi ile davacı vekilinin istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 23/10/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.