14. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 22.05.2012 gününde verilen dilekçe ile tapu iptali tescil talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 05.10.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı Hazine vekili, harman yeri vasıflı taşınmazın imar ve ifrazı sonucu oluşan 1714 ada 3 parsel sayılı taşınmaz üzerinde 10, 11, 12 no"lu bağımsız bölümlere isabet eden arsa payları ile 117 ada 38 parselden arta kalan 738 m2 yüzölçümlü taşınmazın belediye adına olan tapusunun iptali ile Hazine adına tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı ..., dava konusu taşınmazın yerleşim alanı içerisinde kaldığını, bir kısmının 3. kişilere satıldığını, bu yerler üzerinde parklar, meydanlar, yollar, yeşil alanlar oluşturmak üzere projeler planlandığını, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair karar Dairemizce bozulmuş, mahkemece bozmaya uyularak bu kez davanın reddi ile 117 ada 38 parsel ve 1714 ada 3 parsel sayılı taşınmazda 10 no’lu bağımsız bölüme ilişkin açılan davanın dava şartı yokluğu nedeniyle reddine dair verilen karar Yargıtay bozma ilamına konu edilmediğinden bu hususlarda ayrıca bir karar verilmesine yer olmadığına dair hüküm kurulmuştur.
Hükmü davacı Hazine vekili temyiz etmiştir.
6100 sayılı HMK’nin “Hüküm, hükmün verilmesi ve tefhimi” başlıklı 294. maddesinde açıklandığı üzere mahkeme, usule veya esasa ilişkin bir nihai kararla davayı sona erdirir. Yargılama sonunda uyuşmazlığın esası hakkında verilen nihai karar, hükümdür. Hüküm, yargılamanın sona erdiği duruşmada verilir ve tefhim olunur.
Aynı yasanın  “Hükmün kapsamı” başlıklı 297. maddesi gereğince hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir.
“Hükmün yazılması” başlıklı 298. maddesi gereğince de gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz.
Bu biçim yargıda açıklık ve netlik prensibinin gereğidir. Aksi hal, yeni tereddüt ve ihtilaflar yaratır, hükmün hedefine ulaşmasını engeller, kamu düzeni ve barışı oluşturulamaz. Bozma kararı ile ilk hüküm hayatiyetini ve ifa kabiliyetini yitirir.
Bozma kararından sonra bozmaya uyularak verilen hüküm yeni bir hükümdür. Bozmaya uyularak tesis edilen hükmün, tüm istekleri karşılar şekilde yeniden yazılması gerekir.
Mahkemece bu husus gözetilmeden, hükmün diğer yönlerinin kesinleşmiş olduğundan bahisle “aynı konuda yeniden karar verilmesine yer olmadığına” şeklinde hüküm kurulması ve ayrıca kısa kararda sadece “davanın reddine” karar verilmiş iken gerekçeli kararda “davanın reddi ile 117 ada 38 parsel ve 1714 ada 3 parsel sayılı taşınmazda 10 no’lu bağımsız bölüme ilişkin açılan davanın dava şartı yokluğu nedeniyle reddine dair verilen karar Yargıtay bozma ilamına konu edilmediğinden bu hususlarda ayrıca bir karar verilmesine yer olmadığına” şeklinde kısa kararla gerekçeli karar arasında çelişki oluşturacak biçimde karar verilmesi doğru görülmemiş, hükmün bu sebeplerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle; davacı Hazine vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair hususların şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 13.02.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.