MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti, maaş alacağı ile asgari geçim indirimi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işçi, Kurban Bayramı öncesi maaşlarını almak istediğini, ücretsiz izin belgesine imza atarsa maaşlarının verileceğinin söylendiğini, ücretsiz izin belgesini imzaladığını ancak parasının tamamını alamadığını, Bayram sonrasında ise şantiyenin bulunduğu yerden taşındığını iş sözleşmesinin davalı tarafından haksız fesih edildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile maaş, asgari geçim indirimi, fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram genel tatil ve yıllık izin ücreti alacaklarının ödenmesine karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı ..., davacının kendi işçileri olmadığını, diğer davalının sorumlu olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı ..., dava açıldığından davacının yıllık izinde olduğunu ve sözleşmenin feshedilmediğini, davacıya, Noter aracılığı ile ihtarname gönderildiğini ve 06/03/2009 tarihinde ücretsiz izniniz bittiğini 09/03/2009 tarihinde saat 08:00"de işe başlamak için davet edildiğini, ancak davacının izin süresi bittikten sonra işe gelmediğini, bu nedenle de iş akdinin İş Kanununun 17.maddesi gereğince haklı olarak feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar, davalılar tarafından temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece, 25.03.2010 tarihli raporda bulunan miktarların hükme esas alındığı anlaşılmakta olup, özellikle fazla çalışma süresinin belirlenmesine ilişkin kısmın Yargıtay denetimine açık olmadığı görülmekle bu rapora dayanarak yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.
3-Yine mahkemece, karar gerekçesinde davacının ayda 2 hafta tatilinde çalışmadığı belirtildiği halde, hükme esas alınan bilirkişi raporunda her hafta tatilinde çalıştığı tespit edilerek hesap yapıldığı, buna göre hüküm altına alınan miktarın tüm haftalardaki çalışma sonucuna ilişkin olduğu anlaşıldığından, gerekirse bilirkişiden ek rapor alınarak davacının ayda 2 hafta tatilinde çalıştığının kabulüyle hesaplama yaptırılıp sonuca gidilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması yerinde değildir.
4-Davacı, dilekçesinde fazla çalışma ve hafta tatili alacakları için yasal faiz uygulanmasını talep ettiği halde, bu alacaklara en yüksek banka mevduat faizinin yürütülmesi taleple bağlılık kuralına aykırı olup hükmün bu yönden de bozulması hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.12.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.