Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2019/8898 Esas 2019/17654 Karar Sayılı İlamı

İTİRAZ EDİLEN KARAR: Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin 08/04/2019 gün ve 2019/1630 Esas, 2019/5818 Karar sayılı kararı.
İTİRAZ EDEN: Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
KONUNUN TAKDİMİ: ... 7. İcra Ceza Mahkemesi 27/09/2018 tarih ve 2017/977 E- 2018/728 K. sayılı kararı ile İcra İflas Kanunu 331. maddeye muhalefet suçu nedeniyle 2 sanık (... ve ...) hakkında Yargıtay 19. Ceza Dairesi"nin bozma ilamına uyulmak suretiyle yapılan yargılama sonucu sanıkların ayrı ayrı 3600-TL ve 100- TL APC ile cezalandırılmalarına karar vermiştir. Sanık ... yönünden verilen karar Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin 08/04/2019 gün ve 2019/1630 E.- 2019/5818 K. sayılı kararı ile onanarak kesinleşmiştir. Ancak ..."in temyiz talebi ise 7 günlük temyiz süresi geçtikten sonra temyiz talebinde bulunulduğu gerekçesi ile Dairenizin aynı tarih ve sayılı kararı ile reddedilmiştir.
İTİRAZ NEDENLERİ: ... 7. İcra Ceza Mahkemesi"nin 27/09/2018 tarih ve 2017/977 E- 2018/728 K. sayılı kararı sanık ... ve müşteki vekili huzurunda 27/09/2018 tarihinde tefhim edilmiş ve bahse konu karar sanık ... tarafından 7 günlük temyiz süresinin sonu olan 04/10/2018 tarihi geçtikten sonra 05/10/2018 tarihinde temyiz edilmiştir. Temyiz talebi süresi geçtikten sonra yapıldığından ... 7. İcra Ceza Mahkemesi"nin 22/11/2018 tarih ve 2017/977 E- 2018/728 K. sayılı Ek Kararı ile temyiz talebinin yasal süre geçtikten sonra yapılması nedeniyle reddine karar verilmiştir. Bahse konu Ek Karar sanığa 25/12/2018 tarihinde tebliğ edilmiş ve sanık tarafından Ek Karara yönelik temyiz isteminde bulunulmamıştır.
Sanık tarafından Ek Karar aleyhine temyiz talebinde bulunulmadığı ve Ek Karar temyiz talebi kapsamı dışında bulunduğu halde Yüksek Dairenizin 08/04/2019 gün ve 2019/1630 E.- 2019/5818 K. sayılı kararı ile Sanık ... yönünden yapılan değerlendirme sonucu "sanığın yüzüne karşı 27/09/2018 tarihinde tefhim olunan kararı, CMUK"nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süreden sonra 05/10/2018 tarihinde temyiz etmesi nedeniyle temyiz isteminin reddine dair ek kararın ONANMASI" na karar verilmiştir.
Bilindiği üzere olağan kanun yollarından olan temyiz incelemesinin yapılabilmesi için bir temyiz davası açılmış olmalıdır. Temyiz davasının açılabilmesi için de iki koşulun varlığı gereklidir. Bunlardan ilki süre koşuludur. CMUK 310. Maddesinde genel kural olarak tarafların temyiz isteğinde bulunabilecekleri süreyi hükmün tefhiminden, tefhim edilmemişse hükmün tebliğinden itibaren bir hafta olarak belirlemiştir. Temyiz süresi 1412 sayılı CMUK 310/3. fıkradaki ayrıksı durum hariç hükmün açıklanması sırasında hazır bulunanlar yönünden bu tarihte, yokluklarında karar verilenler yönünden ise gerekçeli kararın tebliği tarihinde başlar.
Temyiz davasının açılabilmesi için gerekli ikinci koşul ise istek koşuludur. Yargılama hukukunun temel prensiplerinden olan "Davasız yargılama olmaz" ilkesine uygun olarak temyiz davası kendiğinden açılmaz, bu konuda bir isteğin bulunması gereklidir. Bunun tek istisnası bazı ağır mahkumiyetlerde istek şartından sanık lehine vazgeçilerek temyiz incelemesinin re"sen yapıldığı hallerdir. Bu halin bulunmadığı durumlarda ise süre ve istek koşullarına uygun temyiz davası açılmadığı takdirde hükmün Yargıtay"ca incelenmesi olanaksızdır.
Somut olayda; ... 7. İcra Ceza Mahkemesi"nin 22/11/2018 tarih ve 2017/977 E- 2018/728 K. sayılı Ek Kararı sanık ..."e yöntemine uygun bir biçimde 25/12/2018 tarihinde tebliğ edilmiş ve sanık tarafından Ek Karara yönelik herhangi bir temyiz başvurusu yapılmamıştır.
Temyiz İsteminin Reddine dair Ek Karar"a yönelik bir temyiz başvurusu bulunmadığından Yüksek Daireniz tarafından Ek Karara yönelik bir temyiz istemi varmış gibi temyiz incelemesi yapılmasına olanak bulunmamaktadır.
Yukarıda değinilen gerekçelerle sanık ... yönünden Ek Kararın temyiz edilmemiş olması nedeniyle "İnceleme Yapılmasına Yer Olmadığından Mahalline İade" kararı verilmesi yerine yazılı şekilde "Temyiz İsteminin Reddine dair Ek Kararın Onanması"na karar verilmesi usul ve yasalara aykırı görülmüştür.
SONUÇ VE İSTEM: Yukarıda açıklanan nedenlerle, Yüksek Dairenizin itiraza konu 08/04/2019 gün ve 2019/1630 E.- 2019/5818 K. sayılı ilamının CMK 308/2-3 maddesi kapsamında itirazımıza binaen incelenmesi ve sanık ... yönünden hükmün "İnceleme Yapılmasına Yer Olmadığından Mahalline İade" kararı verilmesi yönünde BOZULMASINA karar verilmesi,
İtirazımızın yerinde görülmeyip reddi halinde yukarıda arz ettiğimiz itiraz nedenlerimizin bir kez de CMK 308/1-3 maddesi uyarınca Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulunca tartışılması ve ilamın talebimiz doğrultusunda BOZULMASI için dosyanın Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kuruluna tevdii itirazen arz ve talep olunur.” isteminde bulunulması üzerine dosya Dairemize gönderilmekle, incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR:
1-Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 19/06/2019 tarih ve 2019/3520 sayılı itiraz istemi yerinde görülmüş olduğundan 6352 sayılı Kanun ile değişik CMK"nın 308/3. maddesi gözetilerek itirazın kabulüne,
2-Dairemizin 08/04/2019 tarih ve 2019/1630 Esas 2019/5818 sayılı bozma kararının kaldırılarak yeniden yapılan incelemede;
Sanık ... tarafından 22/11/2018 tarihi temyiz talebinin süreden reddine ilişkin Ek Karara yönelik herhangi bir temyiz başvurusu yapılmadığı anlaşılmakla; Sanık ... yönünden "İnceleme Yapılmasına Yer Olmadığına”, dosyanın mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.