Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/27789 Esas 2020/3213 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/27789
Karar No: 2020/3213
Karar Tarihi: 24.02.2020

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/27789 Esas 2020/3213 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu karar, asliye hukuk mahkemesinde görülen bir alacak davasıyla ilgilidir. Kararda, temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararların 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edildiği belirtilmektedir. Kesinlik sınırının, yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınarak belirlendiği ifade edilmektedir. Kararın konusu olan davanın toplam tutarının 100,00 TL olduğu ve temyiz kesinlik sınırını aşmadığı vurgulanmaktadır. Bu nedenle, temyiz isteminin reddedildiği ve peşin alınan temyiz karar harcının ilgiliye iadesine karar verildiği belirtilmektedir. Kararda, mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. ve 432. maddelerine atıfta bulunulmaktadır.

(Kapatılan)22. Hukuk Dairesi 2017/27789 E. , 2020/3213 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Y A R G I T A Y K A R A R I

Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Dosya içeriğine göre; dava tarihi itibariyle davacının davalı işyerindeki çalışmasının ve hesaplamaya esas toplu iş sözleşmesi döneminin de sona verdiği anlaşılmakla; hüküm altına alınan ve temyize konu edilen miktarın toplamı 100,00 TL olup karar tarihi itibari ile 2.190,00 TL temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427, 432. maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.