Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;
Eflani Kaymakamlığı Köylere Hizmet Götürme Birliği Başkanlığı tarafından söz konusu yol yapım işini, Nur-Hak Grup İnşaat Madencilik Enerji Turizm Sanayi ve Ticaret Limited Şirketine ihale ile verildiği, şirketin sözleşme yapma işlemlerinden sorumlu ve imza yetkisi bulunan ... olduğu ancak, sanık ...’ın beyanıyla ve 09.07.2012 tarihli noter onaylı vekaletname ile bu şirketin, söz konusu yerdeki işlemlerinin takibinin yapılması yönünde sorumluluğun kendisinde olduğu, Karabük İl Özel İdaresi Yatırım ve İnşaat Müdürlüğü tarafından da şirket yetkilisi ... olduğu bildirildiği, olay günü, saat 00:00"da, meskun mahal dışında, bölünmemiş, yolda çalışma yapıldığına dair herhangi bir uyarıcı, ikaz edici levha ya da işaretlenmenin, aydınlatmanın, yol şerit çizgisi ve kaldırımın olmadığı köy yolunda, katılan ... idaresindeki aracı ile Eflani istikametinden Afşar köyü istikametine doğru seyir halinde iken olay mahaline geldiğinde kendi şeridi üzerinde bulunan ve şeridi tamamen kapatmış durumda olan 1 metre yükseklikteki ziftli kum karışımına çarparak 26 metre sürüklenip, gidiş istikametine göre yol dışında takla atarak durması sonucu basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte yaralandığı olayda; 25.06.2014 tarihli bilirkişi raporunda da karayolları bakım ve onarımından sorumlu olan Nur-Hak Grup İnşaat Madencilik Enerji Turizm Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi‘nin sorumlusu sanığın asli kusurlu olarak kabul edildiği, sanığın atılı suçu işlediğinin sabit olduğu gözetilmeden mahkumiyeti yerine beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 06/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.