Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/4014 Esas 2019/7672 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4014
Karar No: 2019/7672
Karar Tarihi: 27.02.2019

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/4014 Esas 2019/7672 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkum edilmesine karar vermiştir. Temyiz isteminde, mağdurenin yaşı nedeniyle tayin edilen vekilin dava ve temyiz hakkı bulunmadığına karar verilerek temyiz istemi reddedilmiştir. Sanık müdafisinin temyiz istemi ise kabul edilmiş ve müsnet suçtan beraat yerine mahkumiyetine karar verildiği gerekçesiyle karar bozulmuştur. 6545 sayılı Kanun ve 6763 sayılı Kanun ile cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda yapılan değişiklikler de dikkate alınmıştır.
Detaylı kanun maddeleri şöyledir:
- 6545 Sayılı Kanun: Bu kanun, cinsel istismar ve cinsel saldırı suçlarını düzenlemektedir. Çocukların cinsel istismarına ilişkin cezaları artırmaktadır.
- 6763 Sayılı Kanun: Bu kanun, çocukların cinsel istismarına ilişkin cezaları daha da artırmakta ve suçların zamanaşımı sürelerini uzatmaktadır. Bu kanun ayrıca mağdur ve tanıkların korunmasına yönelik önlemler de içermektedir.

14. Ceza Dairesi 2015/4014 E. , 2019/7672 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle; 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunla getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan mağdure vekilinin temyiz istiminin incelenmesinde;
Kayden 12.03.1999 doğumlu olup suç tarihinde on beş yaşından küçük olan mağdurenin velayet hakkına sahip babası müşteki Mustafa"nın kovuşturma evresinde mahkemeye verdiği 04.10.2012 havale tarihli dilekçeyle sanık hakkındaki şikâyetinden vazgeçmesi ve sonradan şikayetten vazgeçmeden rücu etmenin de mümkün olmaması karşısında, mağdureye yaşı nedeniyle tayin edilen vekilin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığı gibi, mahkemece verilen katılma kararı da bu hakkı vermeyeceğinden vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Olayın intikal şekli ve zamanı, savunma ile bunu doğrular nitelikteki mağdurenin annesi ..."nin tanık sıfatıyla alınan ifadeleri, mağdurenin boşanma aşamasında olan ebeveynlerinden babasının yanında kalmak istemesi nedeniyle şikayetçi olduğuna ilişkin yazılı açıklamaları ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında, müşteki ile mağdurenin soyut ve dosya kapsamıyla desteklenmeyen beyanları dışında sanığın cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek müsnet suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.