Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/1349 Esas 2019/3462 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
KATILANLAR : 1- ..., 2- ..., 3- Deha Şevik, 4- ...
SUÇ : Suçluyu kayırmak, tasarlayarak öldürmek, suç delillerini gizlemek, değiştirmek.
HÜKÜM : 1- Sanıklar ..., ..., ..., ... Hakkında; Mahkumiyet,
2- Sanıklar ... ve ...Hakkında; Müsnet suçlardan Beraat.
TEMYİZ EDENLER : Katılanlar A.... , ... vekili sanık ... Müdafii, sanıklar ... ve ..., sanık ...


TÜRK MİLLETİ ADINA

Katılanın doğrudan zarar görmediği ve katılma hakkı bulunmadığı suçluyu kayırma ve suç delillerini gizleme suçlarından kurulan hükümleri temyiz etmeye hak ve yetkisi bulunmadığından, katılanlar vekilinin bu suçlardan kurulan hükümlere yönelik temyiz talebinin CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
A- Sanıklar...,...,.... hakkında kurulan hükümlerin bu sanıkların temyizi nedeniyle yapılan incelenmesinde,
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar ...,...,....in suçluyu kayırma suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı herhangi bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunmaları değerlendirilip inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanık ...
../..
S/2


için iştirak halinde nitelikli öldürme suçundan elde edilen delillerin hükümlülüğüne yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınarak beraatine hükmedilmiş verilen hükümlerde düzeltme ve bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, katılanlar vekilinin delillerin hatalı değerlendirildiğine, verilen cezaların az olduğuna, sanıklar İsmail ve Erman’ın mahkumiyetleri gerektiğine, sanık ... müdafiinin suç unsurlarının oluşmadığına, ceza tayininde teşdit uygulanmasına, sanık ...’nin hatalı değerlendirme yapıldığına, sanık ...’ın suçun yasal unsurlarının oluşmadığına, erteleme ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına hükümlerinin dahi uygulanmamasının hatalı olduğuna, yetersiz gerekçenin kabul edilemeyeceğine, sanık ...’in delillerin mahkumiyete elverişli olmadığına, şüpheden yararlanması gerektiğine, CMK 231. maddesinin uygulanmamasının hatalı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle,
24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK.un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nin 53/1-2-3 maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEREK tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
B- Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde ise;
Sanık ... hakkında maktule yönelik iştirak halinde kasten öldürme suçu nedeniyle 5237 sayılı TCK’nin 82/1-a, 53 maddeleri gereğince cezalandırılması için kamu davası açıldığı halde, ek savunma ile suçluyu kayırma suçundan karar verilemeyeceği düşünülmeden yazılı şekilde, hakkında dava bulunmayan eylem nedeniyle sanık hakkında mahkumiyet hükmü kurulması,
Yasaya aykırı ve bozmayı gerektirmiş olup sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, 26/06/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.