2. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/2923 Karar No: 2019/1814
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2017/2923 Esas 2019/1814 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2017/2923 E. , 2019/1814 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi DAVA TÜRÜ : Boşanma Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından kusur belirlemesi ve reddedilen manevi tazminat yönünden; davalı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen maddi tazminat ile mal rejiminin tasfiyesi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2-Dava Türk Medeni Kanunu"nun 166/1 maddesinde düzenlenen evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma davası olup ilk derece mahkemesince yapılan yargılama sonucunda davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve boşanmanın ferilerine ilişkin taleplerin kısmen kabulüne reddine karar verilmiştir. İlk derece mahkemesi hükmü davalı erkek tarafından istinaf edilmiştir. İstinaf incelemesini yapan bölge adliye mahkemesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda davalı erkeğin sair istinaf taleplerinin esastan reddine, davalı erkeğin kusur tespitine ve aleyhine hükmedilen manevi tazminata ilişkin istinaf başvurusunun ise kabulüne karar verilmiştir. Bölge adliye mahkemesince istinaf başvurusu kabul edilen kısımlara ilişkin eda hükmü oluşturacak şekilde yeniden esas hakkında karar verilmesi gerekirken (HMK m. 353-f.l/6-2), Bölge adliye mahkemesince “... Asliye Hukuk Mahkemesinin (Aile Mahkemesi Sıfatıyla) 27/10/2016 tarih, 2015/368 esas ve 2016/451 karar sayılı kararının hüküm fıkrasının 5. bendinde “Davacının manevi tazminat talebinin kabulü ile 10.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,” bölümünün KALDIRILMASINA, yerine 5. bent olarak “Davacının manevi tazminat isteminin REDDİNE," hükmünün yazılmasına,” şeklinde eda hükmü oluşturmayacak şekilde karar verilmesi doğru değildir. Ne var ki, bu konuda yeniden yargılama yapılmasına gerek bulunmadığından bölge adliye mahkemesi kararının bu yönden düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir (HMK m. 370/2). SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesinin gerekçeli kararının hüküm fıkrasının 2. bendinden ikinci paragrafın çıkarılmasına, yerine "Davacının manevi tazminat isteminin reddine" cümlesinin yazılmasına, hükmün bu bölümünün düzeltilerek, temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir ömeğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 27.02.2019 (Çar. )