MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi

İstanbul Anadolu 33. Asliye Ceza Mahkemesinin 2018/575 Esas ve 2018/722 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen mahkumiyet hükmüne karşı, sanığın CMK"nın 272 ve müteakip maddeleri uyarınca istinaf kanun yoluna başvurması üzerine; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucu verilen 20.12.2018 gün, 2018/3650 Esas ve 2018/2519 Karar sayılı "Esastan Red" kararına karşı, sanık tarafından usulüne uygun olarak açılan temyiz davası incelenip görüşüldü;
I-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesinde;
Hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nun 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığından, sanık ...’un temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK"nun 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."", aynı Kanunun 294. maddesinin ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" ve aynı Kanunun 301. Maddesinin ""Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanığın temyiz isteminin, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine yönelik olduğu belirlenerek maddi vakıa denetimi gerektiren nedenler dışındaki sebeplere ilişkin yapılan incelemede;
Kurulan hükümde fiilin uyduğu suç ve kanun maddelerinin doğru olarak uygulandığı, mahkemenin TCK’nun 62. maddesinin uygulamama gerekçesinin yasal ve yeterli olduğu, verilen ceza miktarına göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 50, 51 ve 5271 sayılı CMK"nun 231. maddelerinin uygulanma koşullarının da oluşmadığı, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiri ile anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesinin kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında, 5377 sayılı Kanun"un 2. maddesi ile TCK 7. maddesine eklenen 3. fıkra karşısında 2. defa tekerrür hükümlerinin uygulanması için her iki suçun da suç tarihlerinin, 08.07.2005"ten sonra olması gerektiği, mahkeme tarafından tekerrüre esas alınan Aydın 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2007/157 Esas ve 2007/389 Karar sayılı ilamında TCK’nun 58. maddesinin uygulandığı, TCK’nun 58. maddesine esas alınan ilamın Aydın 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2003/1025 Esas ve 2004/637 Karar sayılı ilamındaki mahkumiyete konu suç tarihinin 03.10.2003 olduğu bu nedenle sanık hakkında ikinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’un temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesi"nin 20.12.2018 gün, 2018/3650 Esas ve 2018/2519 Karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nun 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın CMK"nun 303/1. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından 58. maddelerinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkartılarak, yerine “5237 sayılı TCK’nun 58/6-7. maddesi gereğince, Sanığın, adli sicil kaydında yer alan Aydın 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2007/157 Esas ve 2007/389 Karar sayılı ilamı esas alınarak TCK’nun 58. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle CMK"nun 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN DÜZELTİLEREK ESASTAN REDDİNE, 20.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.