Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2017/2965 Esas 2019/1807 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVACI-DAVALI : ...
DAVALI-DAVACI : ...
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı kadın tarafından; kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen tazminatlar, reddedilen tazminat talepleri, iştirak nafakasının miktarı, yargılama gideri ve vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Dava ve birleşen dava Türk Medeni Kanunu"nun 166/1. maddesinde düzenlenen evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma davaları olup ilk derece mahkemesince yapılan yargılama sonucunda her iki davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, ortak çocuk Uras’ın velayetinin anneye verilmesine, baba ile kişisel ilişki tesisine, ortak çocuk için aylık 500 Türk lirası iştirak nafakasına, davacı-davalı erkeğin tedbir ve yoksulluk nafakası ile maddi ve manevi tazminat taleplerinin, davalı-davacı kadının ise maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesi hükmü taraflarca istinaf edilmiştir. İstinaf incelemesini yapan bölge adliye mahkemesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda tarafların sair istinaf taleplerinin esastan reddine davacı davalı erkeğin kusur tespitine ve reddedilen maddi ve manevi tazminat taleplerine yönelik istinaf başvurusunun kabulüne karar verilmiştir.
Bölge adliye mahkemesince istinaf başvurusu kabul edilen kısımlara ilişkin eda hükmü oluşturacak şekilde yeniden esas hakkında karar verilmesi gerekirken (HMK m. 353-f.1/6-2), bölge adliye mahkemesince "... 6. Aile Mahkemesinin 12.10.2016 tarih 2015/373 esas 2016/1474 sayılı kararının 5. maddesinde "Davacının maddi ve manevi tazminat talebinin reddine" ilişkin kısmının hükümden çıkartılarak yerine ikame olmak üzere "Davacı-davalı kocanın tazminat taleplerinin kısmen kabulü ile 7.500 TL maddi, 5.000 TL manevi tazminatın davalı-davacıdan alınıp davacı-davalıya ödenmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine şeklinde yazılarak hükmün DÜZELTİLMESİNE," şeklinde eda hükmü oluşturmayacak şekilde karar verilmesi doğru değildir. Ne var ki, bu konuda yeniden yargılama yapılmasına gerek bulunmadığından bölge adliye mahkemesi kararının bu yönden düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir (HMK m. 370/2).
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple temyiz edilen bölge adliye mahkemesinin gerekçeli kararının hüküm fıkrasından 2. paragrafın çıkarılmasına, yerine "Davacı-davalı erkeğin tazminat taleplerinin kısmen kabulü ile 7.500 TL maddi, 5.000 TL manevi tazminatın davalı-davacı kadından alınıp davacı-davalı erkeğe ödenmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine" cümlesinin yazılmasına, hükmün bu bölümünün düzeltilerek, temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 27.02.2019(Çrş.)