Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/2190 Esas 2020/10888 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2190
Karar No: 2020/10888
Karar Tarihi: 20.10.2020

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/2190 Esas 2020/10888 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve Ceza Dairesi tarafından incelenen bir davada, sanık hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. İlk olarak, katılan vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. Sanığın iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemi incelenirken, Anayasa Mahkemesi'nin bazı bölümleri iptal edilen 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi gereğince öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi kararlaştırılmıştır. Hukuka uygun olarak düzenlenen hırsızlık ve mala zarar verme suçlarına ilişkin hükümler de onanmıştır. Ancak, sanığın suçu işlediği tarih itibariyle yürürlükte olan TCK'nın 142/2-h maddesi yerine 142/1-a maddesi uyarınca cezalandırılması gerektiği ve sanığın mala zarar verme suçundan 151/1. maddesi yerine 152/1-a maddesi uyarınca cezalandırılması gerektiği belirtilerek, bu nedenlerle karar bozulmuştur. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53, 142/1-a, 142/2-h, 151/1 ve 152/1-a maddeleri; 1412 sayılı CMUK'nun 310, 317, 321 ve 326/

2. Ceza Dairesi 2020/2190 E. , 2020/10888 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I-Katılan vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Katılan kurum temsilcisinin yüzüne karşı 24/11/2015 tarihinde verilen kararı, 1412 sayılı CMUK"nun 310. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süreden sonra 25/12/2015 tarihinde temyiz eden katılan vekilinin temyiz isteminin aynı Kanun"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II-Sanığın, hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi ve gerekçeli karar başlığına katılan kurum olarak PTT AŞ’nin mahallinde ilavesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
III-Sanığın, hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanığın eyleminin suç tarihinde yürürlükte bulunan TCK"nın 142/2-h maddesine uyduğu gözetilmeden, TCK"nın 142/1-a maddesi ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-PTT şubesinin kapısını tornavidayla zorlamak suretiyle zarar veren sanığın TCK"nın 152/1-a maddesi yerine aynı Kanun"un 151/1. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesinin gözetilmesine, 20/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.