Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2012/18317 Esas 2013/4893 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Salihli 1. Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
TARİHİ :27.04.2012
NUMARASI :Esas no:2011/58 Karar no:2012/249

Taraflar arasındaki boşanma ve karşı boşanma davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı-davacı (kadın) tarafından; her iki dava yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Yapılan soruşturma ve toplanan delillerle davacı-davalı kocanın davalı-davacı eşine şiddet uyguladığı anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında davacı-davalı kocanın kusurlu davranışları nedeniyle de ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davalı-davacı kadın da dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, davalı-davacı kadının karşı davasının da kabulüyle boşanmaya (TMK.md. 166/1) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile karşı boşanma davasının reddi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ :Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacı-davalı koca tarafından açılan ve kabulüne karar verilen boşanma davası ve ferilerine yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.25.02.2013(Pzt.)