Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/27783 Esas 2020/3212 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/27783
Karar No: 2020/3212
Karar Tarihi: 24.02.2020

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/27783 Esas 2020/3212 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Hukuk Mahkemesi'nde açılan bir alacak davasına ilişkin yapılan karar, temyiz edilemez olduğu belirtilerek reddedildi. Kararın sebebi, temyiz kesinlik sınırının değeri aşmaması ve dava konusu olan alacağın 100 TL olmasıdır. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz. Kararda, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca temyiz edilemeyeceği belirtilirken, mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. maddesi temyiz kesinlik sınırı ile ilgili açıklama yapmaktadır. Ayrıca, 432. madde ise temyiz harcının iadesi ile ilgilidir.

(Kapatılan)22. Hukuk Dairesi 2017/27783 E. , 2020/3212 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Y A R G I T A Y K A R A R I

Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Dosya içeriğine göre; dava tarihi itibariyle davacının davalı işyerindeki çalışmasının ve hesaplamaya esas toplu iş sözleşmesi döneminin de sona verdiği anlaşılmakla; hüküm altına alınan ve temyize konu edilen miktarın toplamı 100,00 TL olup karar tarihi itibari ile 2.190,00 TL temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427, 432. maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.