9. Ceza Dairesi Esas No: 2020/1517 Karar No: 2020/1530 Karar Tarihi: 14.10.2020
Tefecilik yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/1517 Esas 2020/1530 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin tefecilik yapma suçundan TCK'ya göre 2 yıl hapis ve 100 TL adli para cezasına çarptırılmasına karar vermiştir. Kararda, suç tarihinin yanlış yazıldığı ancak düzeltilebileceği belirtilmiştir. Ayrıca, aynı suçu birden fazla kez işlediği kabul edilen sanık hakkında TCK'nın 43/1 maddesinin uygulanmaması karara bağlanmıştır. 6545 sayılı yasa ile adli para cezasının hapse çevrileceği ihtarı yapılmıştır. Anayasa Mahkemesi'nin kararı doğrultusunda TCK'nın 53/1 maddesi infaz aşamasında nazara alınabileceği belirtilmiştir. Kararda, yapılan yargılama sonucu delillerin ışığında suçun sübutu kabul edilmiş ve hükümde bir isabetsizlik görülmemiştir. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 241/1, 52/2, 53/1 ve 43/1 maddeleri kararda yer almaktadır.
9. Ceza Dairesi 2020/1517 E. , 2020/1530 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Tefecilik yapma Hüküm : TCK"nın 241/1, 52/2, 53/1 maddeleri uyarınca 2 yıl hapis ve 100 TL adli para cezası
Dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Suç tarihinin 11/11/2009 tarihi yerine gerekçeli karar başlığında 2007-2009 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiş, Bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda birden fazla kez atılı suçu işlediği kabul edilen sanık hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır. 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3 maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına karar verilmesi ile adı geçen sanık hakkında TCK"nın 53/1. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulanması hususlarının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür, Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 14/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.