MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit-istirdat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, hakkında ...6.İcra Müdürlüğünün 2011/15562 Esas sayılı dosyası ile başlatılan takibe itiraz edilmediğinden kesinleştiğini, alacağın 14 BL 468 plakalı aracın 09/09/2009 tarihinden itibaren takip tarihine kadar işlemiş 606 günlük yediemin ücreti olarak belirtildiğini, mahcuz malın kıymetinden daha yüksek yediemin ücreti talep edildiğini ileri sürerek, borçlu olmadığının tespitine, tahsil edilen ve edilecek olan alacağın istirdatına ve %40 kötü niyet tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulüne, ...6.İcra Müdürlüğünün (... 17.İcra Dairesi) 2011/15562 Esas sayılı takip dosyasına konu alacaktan dolayı davacının 4.040,00TL borçlu olmadığının tespitine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-HMK’nun 297 ve devamı maddeleri gereğince bir davada istek sonuçlarından her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenilen borç ve tanınan hakların, mümkünse sıra numarası altında birer birer, açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir. Somut olayda, davacı eldeki dava ile hakkında ...6.İcra Müdürlüğünün 2011/15562 Esas sayılı dosyası ile başlatılan ve kesinleşen icra dosyasında borçlu olmadığının tespiti ile tahsil edilen ve edilecek olan alacağın istirdatına ve kötü niyet tazminatına hükmedilmesini istemiştir. Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacının 4.040,00.TL borçlu olmadığının tespitine karar verilmiştir. Söz konusu icra takip dosyası incelendiğinde; 6.060,00 TL’nin yasal faizi ile birlikte tahsili amacıyla davacı aleyhine 18/05/2011 tarihinde genel haciz yoluyla takip başlatıldığı, borcun sebebi olarak davacıya ait 14 BL 468 plakalı aracın 2918 sayılı yasa gereği trafikten men edilmesi sebebiyle davalının otoparkına çekildiği ve 606 günlük devredeki günlük 10.000,00 TL"den yediemin otopark ücretinin gösterildiği, takibin kesinleştiği, 12/07/2011 tarihli kıymet takdir tutanağında aracın değerinin 500,00 TL olarak belirlendiği ve dosyaya davacı tarafından 1398,97 TL ödeme yapıldığı görülmüştür. Mahkemece, kararın gerekçesinde davalının icra takibine girişmekte kötüniyetli olduğu kanıtlanamadığından bu yöndeki istemin yerinde görülmediği belirtilmiş ise de hükümde davacının talepleri arasında olan istirdat ve kötü niyet tazminatı hakkında müspet veya menfi bir karar verilmemiştir. Oysaki, bu husus yukarıda açıklanan HMK"nun 297. maddesine aykırılık teşkil etmekte olup, davacının bu talepleri hakkında olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
2-Kabule göre de; Adalet Bakanlığınca açılıp işletilen yediemin depoları hakkında uygulanmakta olan ücret tarifelerinin özel yediemin depolarına ilişkin ücret uyuşmazlıklarında da uygulanmasının hakkaniyete daha uygun düşeceği Yargıtay İçtihatlarıyla kabul edildiğinden, mahkemece, yediemin ücreti belirlenirken Adalet Bakanlığı"nın yediemin otopark ücretlerine ilişkin tarifesinin uygulanması gerekirken, aksi düşüncelerle yazılı şekilde karar verilmesi eleştiri sebebi olup, bozma nedeni yapılmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 19/06/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.