Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/22551 Esas 2019/14975 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 15.03.2001-31.07.2014 tarihleri arasında bekçi olarak çalıştığını, iş sözleşmesini emeklilik nedeniyle feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla çalışma, resmi tatil, dini bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının fazla çalışma ücreti alacağına hak kazanıp kazanamayacağı noktasında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dosya içeriğine göre, davacının davalı işveren bünyesinde 15.03.2001-31.07.2014 tarihleri arasında kır koruma bekçisi olarak çalıştığı anlaşılmaktadır.
Somut olayda, Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda; tanık anlatımlarına göre, davacının zamanaşımı define göre belirlenen tüm çalışma döneminde Mart ayının başından Kasım ayının ortasına kadar 06.30-18.30 saatleri arasında çalıştığı, birbuçuk saat ara dinlenme süresinin düşümü ile haftalık çalışma süresinin 63 saat olduğu ve haftalık 18 saat fazla çalışma yaptığı saptanmış ise de, tanık anlatımlarına, yapılan işin niteliğine ve tüm dosya kapsamına göre, davacının hesaplama yapılan dönemde 07.00-17.30 saatleri arasında çalışarak haftada toplam elliyedi saat çalıştığı böylelikle haftada oniki saat fazla çalışma yaptığının kabulü ile buna göre fazla çalışma alacağının hesaplanması dosya içeriğine daha uygun düşecektir. Davacının fazla çalışma alacağı, belirtilen çalışma düzeni esas alınarak yeniden hesaplanıp hüküm altına alınmalıdır.
3-Kabule göre de, davacının dava dilekçesinde kıdem tazminatı için faiz talebi olmasına karşın diğer alacak kalemleri için faiz talebi bulunmadığı, ıslah dilekçesinde de bu yönde bir beyan olmadığı gözetilmeksizin talep aşılarak, fazla çalışma, resmi tatil ile dini bayram alacakları için dava tarihinden itibaren faize hükmedilmesi hatalıdır. Ayrıca davanın reddedilen kısmı için ödenmesi gereken vekalet ücreti 100,00 TL olmasına rağmen mahkemece davalı lehine 11,56 TL vekalet ücreti taktir edilmesi de hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.07.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.