5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/13668 Esas 2020/33 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13668
Karar No: 2020/33
Karar Tarihi: 20.01.2020

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/13668 Esas 2020/33 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın 5607 Sayılı Kanun'a aykırılık suçunu işlediğine ve mahkumiyetine karar vermiştir. Temyiz isteği reddedilen kararın esasına geçen mahkeme, yargılama sürecinin tutanakları, belgeler ve gerekçesi doğrultusunda suçun kanıtlandığına ve tüm iddia ve savunmaların tartışıldığına karar vermiştir. Ancak, hükümdeki hak yoksunlukları bölümünün yeniden değerlendirilmesi gerektiği ve yargılama giderleri bölümünde düzeltme yapılması gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu nedenlerle, hükmün bozulması gerektiği kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5607 Sayılı Kanun
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı.

19. Ceza Dairesi 2019/13668 E. , 2020/33 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
1- Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilirken anılan maddenin 1-c bendindeki hak yoksunluklarının sanığın alt soyu haricindekiler uygulanmamasına yol açacak şekilde hüküm kurulması ve 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
2- Bandrolsüz olduğu hususunda itiraz ve tereddüt bulunmayan sigaralar ile ilgili keşif yapılarak sanık aleyhine sebep olmadığı yargılama giderine hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, bu aykırılıklar yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 322. maddesi uyarınca TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkartılıp, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı iptal kararı da gözetilerek, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına,” ibaresi yazılmak ve hükmün yargılama giderine ilişkin bölümü karardan çıkartılarak yerine “Bu dava için yapılan 210,79 TL yargılama giderinden sanığın sebep olmadığı 184,29 TL keşif ve bilirkişi gideri düşüldükten sonra kalan 26,50 TL yargılama giderinin sanıktan tahsili ile hazineye irat kaydına,” yazılmak suretiyle, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün, tebliğnameye uygun olarak, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.