MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığa gerekçeli kararın, son bildirim adresi olan MERNİS adresine doğrudan MERNİS şerhli olarak usulsüz tebliğ edildiği anlaşılmakla, temyizin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanık hakkında alt sınırdan ceza tayin edildiği belirtildiği ve suç tarihi itibariyle TCK’nın 142/3 maddesi delaletiyle 142/2 maddesinde öngörülen cezanın alt sınırının 3 yıl olduğu gözetilmeden, temel cezanın 5 yıl hapis cezası olarak belirlenmesi ve suç tarihi itibariyle TCK"nın 143. maddesi uyarınca en fazla 1/3 oranında artırım yapılabileceği gözetilmeden, 1/2 oranında artırım yapılması,
2- Kabule göre de;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h, 143/1, 35 ve maddeleri uyarınca hükmolunan 5 yıl 7 ay 15 gün hapis cezasından aynı Kanun"un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken, 4 yıl 8 ay 7 gün hapis cezası yerine hesap hatası sonucu 4 yıl 8 ay 15 gün hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 20/10/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.