Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6113 Esas 2020/55 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6113
Karar No: 2020/55
Karar Tarihi: 06.01.2020

Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6113 Esas 2020/55 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık 227 promil alkollü vaziyette araç kullanmak suretiyle trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum edildi. Temyiz incelemesi sonucunda, hüküm fıkrasında yer alan kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi TCK'nın 52/3. maddesine aykırı olduğu belirtilerek hüküm BOZULDU. Ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen konuda, sanığın sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler göz önünde bulundurularak TCK'nın 52/3. maddesi gereğince hapis cezasının 75 gün karşılığı adli para cezasına çevrilmesine ve 1.500 TL adli para cezası olarak belirlenmesine karar verildi. Kanun maddeleri ise şöyle: TCK'nın 179/3-2, 62/1, 50/1-a, 52/1-2-4. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2019/6113 E. , 2020/55 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62/1, 50/1-a, 52/1-2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğinde göre sanığın 227 promil alkollü vaziyette araç kullanmak suretiyle trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu işlediğinin tespit edildiği olayda; yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin gösterilmesine rağmen, adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının adli para cezasına çevirmeye ilişkin dördüncü paragrafı hükümden çıkarılarak yerine "Sanığa verilen hapis cezasının sanığın sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler göz önünde bulundurularak TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 75 gün karşılığı adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 50/1-a ve 52/2. maddeleri gereğince cezanın bir günü takdiren 20,00 TL üzerinden paraya çevrilerek 1.500 TL adli para cezası olarak belirlenmesine" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 06/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.