Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/13557 Esas 2019/6466 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/13557
Karar No: 2019/6466
Karar Tarihi: 16.04.2019

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/13557 Esas 2019/6466 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkemenin vermiş olduğu karar, bir çocuk hakkında hırsızlık, iş yerine tecavüz ve mal varlığına zarar verme suçlarından dolayı mahkumiyet hükmü verilmiştir. Ancak mala zarar verme suçundan söz edilen adli para cezası, 6217 sayılı kanunun 26. maddesi ile eklenen 5320 sayılı kanuna göre 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret olduğu için temyize konu edilememektedir. Bu nedenle suça sürüklenen çocuğun mala zarar verme suçuyla ilgili temyiz itirazı reddedilmektedir. Ancak hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığına tecavüz suçlarında suça sürüklenen çocuğa yüklenen hükümler cezasının türü ve üst sınırı göz önünde bulundurularak, suça sürüklenen çocuğun koruması için düzenlenen yargı sürecinin zamanaşımı süresi dolmuştur. Bu nedenle suça sürüklenen çocuğun açılan kamu davası mahkemesi, zamanaşımı nedeniyle düşürülmektedir. Verilen kararda 6217 Sayılı Kanun'un 26. maddesi ile eklenen 5320 sayılı kanundan bahsedilmiştir. Hırsızlık suçu için TCK'nın 142/1-b, 116/2, 31/2 maddelerine, iş yerine tecavüz suçu için ise TCK'nın 66/1-e, 66/2 maddelerine dikkat çekilmiştir. Ayrı

13. Ceza Dairesi 2018/13557 E. , 2019/6466 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuğun temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocuğa yüklenen ve 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 116/2, 31/2 maddelerine uyan hırsızlık suçunun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı Kanun’un 66/1-e, 66/2. maddelerinde öngörülen 4 yıllık asli zamanaşımının karar tarihi olan 03/02/2015 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunduğu gözetilerek, suça sürüklenen çocuk hakkındaki kamu davasının zamanaşımı süresinin dolması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayıslı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 16/04/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.