Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2018/3506 Esas 2018/6813 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/3506
Karar No: 2018/6813
Karar Tarihi: 11.06.2018

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2018/3506 Esas 2018/6813 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, bir tüketici ile bir banka arasındaki kredi anlaşması nedeniyle yaşanan bir uyuşmazlığı konu almaktadır. Tüketici, bankanın kendisinden değişik adlar altında toplam 3.436 TL kesinti yaptığını iddia ederek, tahsilini istemiştir. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne ve 2.607,85 TL'nin tahsiline karar vermiştir. Ancak tüketici, hükmü temyiz etmiş ve Yargıtay'a başvurmuştur. Yargıtay, davanın reddine dair 828,15 TL'lik parasal değerin karar tarihi itibariyle 2.190 TL'yi geçmediğini ve bu nedenle tüketici temyiz hakkının bulunmadığına karar vermiştir. Kararda, HUMK'nun 427/2, 440/III-1 ve 5236 sayılı yasa madde numaraları da açıklanmıştır.

13. Hukuk Dairesi 2018/3506 E. , 2018/6813 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat ... ile Türkiye İş Bankası A.Ş. vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında... 1. Tüketici Mahkemesinden verilen 23/06/2016 gün ve 2015/3190-2016/924 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, 01.10.2010 tarihinde davalı bankanın ... şubesinden kullandığı kredi nedeniyle kendisinden değişik adlar altında toplam 3.436,00 TL kesinti yapıldığını ileri sürerek, bunun tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı banka vekili, kesintinin sözleşme ve mevzuata uygun olduğunu savunarak; davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 2.607,85 TL nin tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı tüketici vekili tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL. ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen parasal değer, davanın reddine dair 828,15 TL ye ilişkin olup, bu miktar karar tarihi itibariyle 2.190,00 TL. yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2. fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle davacının miktar bariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 11/06/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.