MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 07.06.2018 tarih ve 2017/886-2018/493 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı ... A.Ş ve davalı ... vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının Yurt Ticaret ve Kredi Bankası"nın Ankara Şubesine 09.11.1999 tarihinde 4.200,00 TL yatırdığını, banka yetkililerinin daha yüksek faizle tasarruflarının çok değer kazanacağı yönünde yanlış bilgilendirmesi ile mevduatlarını off shore hesaplarına çevirdiğini, banka yönetimine el konulması sebebi ile mevduat hesabının geri ödenmediğini ileri sürerek bankaya yatırılan 4.200,00 TL’nin ödeme gününden itibaren işleyecek avans faiz oranı ile ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacı tarafın 09.11.1999 tarihinde davalı bankanın Ankara Şubesi"ne giderek 4.200,00 TL için hesap açtırdığı, İstanbul 8. Ağır Ceza Mahkemesi"nin kesinleşen kararı ile banka görevlilerinin bankayı vasıta kılmak sureti ile davacı dahil birçok kişiyi dolandırdıkları, bu suretle topladıkları paraları ... A.Ş bünyesindeki şirketlere usulsüz olarak aktardıklarının sabit olduğu gerekçesiyle davalılar ..., ... A.Ş., Yurt Security Off Shore Ltd. ile ... aleyhine açılan davaların feragat sebebi ile reddine, davalı ... aleyhine açılan davanın kabulü ile 4.200,00 TL"nin 09.11.1999 tarihinden itibaren işleyecek avans faiz oranı ile birlikte adı geçen davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı ... A.Ş ve davalı ... vekili temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı ... A.Ş ve ... vekillerinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davaya konu uyuşmazlık, gerek 6762 sayılı Kanun’un 4 ve 21/2. maddeleri ve gerekse de 6102 sayılı Kanun’un 4. ve 19. maddeleri açısından ticari iş niteliğinde ise de, 3095 sayılı Yasa’nın 2/3. maddesinde, arada sözleşme olmasa bile, ticari işlerde temerrüt faizinin, TCMB"nin kısa vadeli krediler için öngördüğü reeskont faiz oranı olduğu belirtilmiş iken 15.12.1999 tarih ve 4489 sayılı Yasa ile 3095 sayılı Yasa’da yapılan değişiklik ile, 01/01/2000 tarihinden itibaren ticari işlerde uygulanacak temerrüt faiz oranı, TCMB"nin kısa vadeli avans işlemlerine uyguladığı faiz oranı olarak değiştirilmiştir. Bu durumda, davalıdan tahsili gereken meblağa paranın yatırıldığı 09/11/1999 tarihinden 01/01/2000 tarihine kadar reeskont oranında temerrüt faizi, bu tarihten sonra ise avans işlemlerine uygulanan faiz oranında temerrüt faizi işletilmesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde faize hükmedilmesi doğru olmamıştır.
3- Davalı banka 5411 sayılı Kanun"un 140. maddesi uyarınca harçtan muaf olduğu halde harç ile sorumlu tutulması doğru olmamıştır.
Bu nedenle, yerel mahkeme kararının davalı ... A.Ş ve fer’i müdahil ... yararına bozulması gerekiyor ise de, anılan yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, HUMK 438/7. madde uyarınca yerel mahkeme kararının aşağıda gösterilen şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ... A.Ş ve ... vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ... A.Ş ve ... vekilinin temyiz isteminin kabulü ile yerel mahkeme kararı hüküm bölümünün 2. bendinde yer alan “... 09.11.1999 tarihinden itibaren işleyecek avans faiz oranı ile...” ibaresinin hükümden çıkarılarak, yerine “...09/11/1999 tarihinden 01/01/2000 tarihine kadar reeskont faiz oranı, 01/01/2000 tarihinden itibaren avans faiz oranı ile...” ibaresinin eklenmesine, (3) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, mahkeme kararının hüküm bölümünün 2/A-b bendinin tamamen çıkartılarak yerine “Davalı banka harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına” ibaresinin eklenmesine ve mahkeme kararının 2/C-a bendindeki “...ile peşin yatırılan 57,60 TL harcın...” ibaresinin hüküm bölümünden çıkarılmasına, hükmün bu şekliyle davalı ... A.Ş. ve ... yararına DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalı ... A.Ş"ye iadesine, 23/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.