Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı tarafından; tedbir nafakası, kusur belirlemesi ve tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Toplanan delillerden, davalı kocanın eşine sürekli şiddet uyguladığı, hakaret edip, tehditte bulunduğu, ortak evin kilidini değiştirip eşini ve çocuklarını eve almadığı, sadakatsiz davranışlar içerisine girdiği, davalı kadının da eşine hakaret ettiği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre boşanmaya sebebiyet veren olaylarda her iki taraf da kusurlu olmakla birlikte davalı kocanın daha ziyade kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Durum böyle iken tarafların eşit kusurlu kabulü ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak davacı kadının Türk Medeni Kanununun 174/1-2 maddesi kapsamındaki maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddi usul ve yasaya aykırıdır.
2-Boşanma ve ayrılık davası açılınca hakim davanın devamı süresince gerekli olan özellikle eşlerin barınmasına (TMK md. 186/1) geçimine (TMK md. 185/3) malların yönetimine (TMK md. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215) ve çocukların bakım ve korunmasına (TMK md. 185/2) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden almak zorundadır. Davacı kadın yararına dava tarihinden geçerli olarak tedbir nafakasına hükmolunması gerekirken, karar tarihinden itibaren tedbir nafakasına hükmolunması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. ve 2. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 25.02.2013 (Pzt.)