Kasten yaralama - mala zarar verme - nitelikli mala zarar verme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/5967 Esas 2019/5788 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, mala zarar verme, nitelikli mala zarar verme
HÜKÜM : Temyiz isteminin reddi, mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, sanık hakkında “yaralama ve mala zarar verme” suçları nedeniyle doğrudan tayin olunan adli para cezalarının miktarına göre hükümlerin kesin nitelikte olduğu anlaşılmakla; yerel mahkeme tarafından CMUK.nın 315. maddesi uyarınca temyiz isteminin reddine karar verilmesinde, ayrıca yokluğunda hükmolunan ve usulüne uygun 27.04.2016 tarihinde tebliğ edilen hükmü, CMUK.nın 310. maddesinde belirtilen bir haftalık yasal süreden sonra 18.05.2016 tarihinde sanığın temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; mahkemece süresinden sonra yapılan temyiz isteminin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden, sanığın temyiz itirazının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan temyiz isteminin reddine ilişkin 25.05.2016 tarihli ek kararın, ONANMASINA,
2- Sanık ... Tuçkanat hakkında verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Sanığın kamu malına zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebi ile mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet kararlarının temyiz talebinin reddine ilişkin hükümlerin incelenmesinde;
a-) Sanık hakkında “kasten yaralama” ve “mala zarar verme” suçlarından verilen mahkumiyet hükümleri, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, sanık hakkında doğrudan tayin olunan adli para cezalarının miktarına göre hükümlerin kesin nitelikte olduğu anlaşılmakla; yerel

mahkeme tarafından CMUK.nın 315. maddesi uyarınca temyiz isteminin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden, sanığın temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan temyiz isteminin reddine ilişkin 25.05.2016 tarihli ek karar ile,
b-) Sanığa gerekçeli kararın 11.05.2016 tarihinde tebliğ edildiği, bu hükme karşı 18.05.2016 tarihinde temyiz isteminde bulunulduğu, sanığın temyizinin süresinde olduğu anlaşılmakla; 25.05.2016 tarihli ek kararın sanık hakkında kamu malına zarar verme suçu yönünden kaldırılarak yapılan incelemede;
Sanığın kamu malına zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükmü ile ilgili olarak, yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, sübuta ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine yönelik temyiz itirazı yerinde görülmediğinden reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 29.04.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.