2-Davalı-davacı kadının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a-Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi mevcut veya beklenen bir menfaati boşanma yüzünden haleldar olan kusursuz ya da daha az kusurlu tarafın, kusurlu taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Toplanan delillerden, mahkemeninde kabulünde olduğu üzere, boşanmaya sebep olan olaylarda davacı-davalı kocanın tam kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu davalı-davacı kadın en azından eşinin maddi desteğini yitirmiştir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi (TMK.m.4, TBK.m.50 ve 52 ) dikkate alınarak davalı-davacı kadın yararına uygun miktarda maddi tazminat takdiri gerekirken, bu isteğin reddi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
b-Davacı-davalı kocanın boşanma davasının reddine karar verildiği halde; kendisini vekille temsil ettiren davalı-davacı kadın yararına bu dava nedeniyle de karar tarihindeki Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince maktu vekalet ücreti takdir edilmemesi doğru olmamıştır.
     SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2 a ve b bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kaspamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte açıklanan sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı olan harcın U.yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 103.50 TL. Temyiz peşin harcının peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına,  temyiz peşin harcının H.geri verilmesine,  işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere   oybirliğiyle karar verildi. 25.02.2013(Pzt.)