Dolandırıcılık - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/9339 Esas 2020/3050 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 62, 52, 53.
TCK’nın 204/1, 62, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
6545 sayılı Kanun"un 31. maddesiyle, 04/02/1983 tarih ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunu"nun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28/06/2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu kanun değişikliğine göre, “Ceza dairelerinde, daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde; mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır, çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verildiği,
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre; temyiz incelemesine konu suçlardan resmi belgede sahtecilik suçunun cezasının, suç tarihi ve tebliğname tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK"nın 204/1. maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis; basit dolandırıcılık suçunun cezasının aynı Kanunun 157/1. maddesi uyarınca bir yıldan beş yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
Mahkeme kararındaki uygulamaya, temyizin kapsamına, tebliğname tarihi ile Yargıtay Kanunu"nun Değişik 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nun 30.01.2019 tarih ve 2019/1 sayılı işbölümü kararı gereğince temyiz incelemesi Yüksek (11.) Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğundan dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE ve dosyanın ilgili daireye gönderilmesine, 02/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.