7. Ceza Dairesi Esas No: 2019/5617 Karar No: 2021/14776 Karar Tarihi: 10.11.2021
5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/5617 Esas 2021/14776 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edilmiş. Hükümde sanığın 5607 sayılı Yasa'ya muhalefet etmesi suçu işlediği ve hükümlülük ile müsadere cezasına çarptırıldığı belirtilmiş. Ancak, yapılan incelemede temel cezanın belirlenmesinden sonra uygulama yapılması gerektiği gözetilmediği ve takdiri indirim uygulanırken yanlış bir uygulama yapıldığı tespit edilmiş. Sonrasında ise yürürlüğe giren kanunların sanık lehine hükümler içerdiği belirtilerek, uygulamanın buna göre yapılması gerektiğine dikkat çekilmiştir. 5237 sayılı TCK'nun ilgili maddelerine atıfta bulunarak, yerel mahkemenin yasal koşulların oluşup oluşmadığını saptaması gerektiği vurgulanmıştır. Karar yöntemi ve sonucunu açıklayan kısım takip etmektedir. Kararda geçen kanun maddeleri şöyledir: 5607 sayılı Yasa'nın 3/18-son cümle, 3/5 ve 3/10 maddeleri, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi, 62/1 madde ve fıkrası, 62. madde, 7242 sayılı Yasa'nın 61 ve 63. maddeleri ve 5607 sayılı Yasa'nın 5/2 maddesine eklenen fıkra. Ayrıca, 5607 sayılı Yasa'ya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası da kararda gönderme yapılan maddeler arasındadır.
7. Ceza Dairesi 2019/5617 E. , 2021/14776 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü; 1- Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi, 2- Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu, 3- Sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak TCK"nun 62/1. madde ve fıkrası yerine TCK"nun 62. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi, 4- 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10/11/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.