Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2012/18861 Esas 2013/4766 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Toplanan delillerden davacı kocanın eşine 23.3.2011 tarihinde terk ihtarı (TMK. m. 164) gönderdiği, eldeki davayı ise evlilik birliğinin sarsılması (TMK.m.166) hukuki sebebine dayalı olarak 21.6.2011 tarihinde açtığı anlaşılmaktadır. Bir eş, terk ihtarı çekmekle eşinin ihtar istek tarihinden önceki kusurlu davranışlarını affetmiş, en azından hoşgörüyle karşılamış olur. Affedilmiş veya hoşgörüyle karşılanmış olaylar da Türk Medeni Kanununun 166/1-2. maddesine dayalı boşanma davası için boşanma sebebi olarak kabul edilemez. İhtar istek tarihinden sonra davalı kadına yüklenebilecek kusurlu bir davranış bulunmamaktadır. Eylemli olarak ayrı yaşama kusur oluşturmaz ve tek başına boşanma sebebi olarak da kabul edilemez. Türk Medeni Kanununun 166. maddesi uyarınca boşanmaya karar verebilmek için; davalının az da olsa kusurunun varlığı ve en azından Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesindeki boşanma koşullarının gerçekleşmesi gerekir. Davalı kadına atfedilebilecek bir kusur bulunmadığına göre, davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 25.02.2013 (Pzt.)