Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/6253 Esas 2019/7564 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6253
Karar No: 2019/7564
Karar Tarihi: 20.05.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/6253 Esas 2019/7564 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanık suçlu bulunarak mahkum edilmiştir. Ancak, sanığın suçunun işlendiği yer ve TCK maddesi değiştirilerek hükmün bozulmasına karar verilmiştir. TCK'nun 141/1. maddesi uyarınca sanığın cezalandırılması gerektiği belirtilirken, TCK'nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğuna dikkat çekilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri: TCK 141/1 ve TCK 142/2-h, TCK 53.

17. Ceza Dairesi 2018/6253 E. , 2019/7564 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın suç tarihinde mağdurun çalıştığı iş yerine giderek, görüşme bahanesi ile mağdurdan aldığı telefonu iade etmeden iş yerinden ayrılma biçimindeki eyleminin bina vasfındaki iş yeri içerisinde işlendiğinin anlaşılmasına göre; sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nun 142/2-h maddesi yerine aynı Kanunun 141/1. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi,
2-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısı ile sanık ...’ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 20.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.