MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet


Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanık ... hakkındaki 02.05.2013 tarihli mahkumiyet hükümlerin temyiz edilmeden kesinleştiği gözetilmeden aynı eylemlere yönelik yeniden kurulan 23.11.2016 tarihli mahkumiyet kararları hukuki değerden yoksun olduğundan sanık ..."nın temyiz isteminin reddine;
2- Sanık ... hakkında kurulan hükümlere ilişkin temyiz incelemesinde:
Hükmün, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 141/3, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 34. ve 230. maddeleri uyarınca, Yargıtay denetimine olanak sağlayacak biçimde açık olması ve Yargıtay’ın bu işlevini yerine getirebilmesi için, kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığa yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun açık olarak gerekçeye yansıtılması ve CMK.nın 230. maddesinde yazılı hususları kapsaması gerekirken, bu kurallara uyulmaksızın gerekçesiz olarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık ...’un temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29.04.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.