Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/669 Esas 2018/3234 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/669
Karar No: 2018/3234
Karar Tarihi: 21.05.2018

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/669 Esas 2018/3234 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı şirket, zorunlu mali sorumluluk sigortası kapsamında davalı müflis sigorta şirketinin ödemesi gereken miktarın yetersiz olduğunu iddia ederek kalan miktarın da iflas masasına kaydının talep edilmesi için dava açmıştır. Mahkeme, davalı şirketin manevi tazminattan sorumlu olmadığını ve davacının sadece tedavi gider ve tazminat talep edebileceğini belirterek kısmen kabul etmiştir. Davacı vekili kararı temyiz etmiştir ancak temyiz itirazları reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Türk Borçlar Kanunu (TBK) m. 50
- Sigortacılık Kanunu m. 4, 14, 22
- İcra ve İflas Kanunu m. 206, 208, 262
23. Hukuk Dairesi         2018/669 E.  ,  2018/3234 K.

    "İçtihat Metni"

    ....
    Taraflar arasındaki kayıt kabul davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    -K A R A R-
    Davacı vekili, davacı şirkete ait aracın 25.10.1999 tarihinde yaptığı trafik kazası nedeniyle davacı aleyhine açılan dava ve başlatılan icra takibi sonucunda davacı şirketin, aslında zorunlu mali sorumluluk sigortası kapsamında davalı müflis sigorta şirketince ödenmesi gereken miktarı ödemek zorunda kaldığını, sigorta poliçesi kapsamında davalının ödemesi gereken 64.756,98 TL"nin iflas masasına kaydnın talep edildiğini, ancak 7.258,88 TL"nin kabul edildiğini, kalan miktarın reddedildiğini, ret kararının haksız olduğunu ileri sürerek, reddedilen miktarın da iflas masasına kayıt ve kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, davalı müflis şirketin sigorta poliçesinde belirtilen limit dahilinde ve maddi zararlar ile tedavi giderlerinden sorumlu olduğunu, manevi tazminattan sorumlu olmadığını, bu nedenle 7.258,88 TL"yi aşan kısmın reddinin doğru olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, davanın açılmamış sayılmasına dair verilen karar, davacı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizin 22.04.2014 tarih ve 2014/2251 E., 3139 K. sayılı ilamıyla bozulması üzerine uyma kararı verilen mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; davalı şirketin zorunlu mali sorumluluk sigorta poliçesine göre manevi tazminattan sorumlu olmadığı, davacının sadece tedavi gider ve tazminatını talep edebileceği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 18.981,47 TL"nin iflas masasına kayıt ve kabulüne karar verilmiştir.
    Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
    Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre, davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 21.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
    .....

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.