Büyük veya küçükbaş hayvan hakkında hırsızlık suçundan sanık ..."nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 37/1. maddesi delaletiyle aynı Kanun"un 142/2-g ve 43/1. maddeleri gereğince 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair KOCAELİ 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/03/2017 tarihli ve 2016/177 esas, 2017/121 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 17/03/2020 gün ve 94660652-105-41-3664-2020-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 13/05/2020 gün ve 2020/42345 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, sanığın diğer sanık ... ile birlikte hareket ederek 01/09/2015 tarihinde 7 adet koyun ve 12/10/2015 tarihinde 24 koyun ve 6 adet keçiyi hırsızladığı, bu hususa ilişkin kamera kayıtlarında hırsızlık yapılan ahırın etrafında dolaşan ve keşif yapan 34 SPA 49 ve 34 YK 0871 plakalı araçların tespit edildiği ve sanıkların bu araçlarda ele geçirildiğinden bahisle birlikte işlediklerinden bahisle sanıkların büyük veya küçükbaş hayvan hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyetlerine ilişkin Kocaeli 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/03/2017 tarihli kararının sanık ... tarafından istinaf edilmesi üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin 08/03/2018 tarihli ve 2018/374 esas, 2018/515 sayılı kararı ile anlan kararın kaldırılmasına ve "kamera kayıtlarında hırsızlık yapılan ahırın etrafında dolaşan ve keşif yapan ... ve ... plakalı araçların birlikte hareket ettiklerine dair yeterli görüntünün olmadığı, dolayısıyla sanığın katılanın hayvanlarını hırsızladığına dair dosyada yeterli delil bulunmaması karşısında; ...sanığın müsnet hırsızlık suçundan delil yetersizliğinden beraatine.." şeklinde hüküm kurularak istinaf talebinde bulunan sanığın beraatine kararı verildiği nazara alındığında;
Beraat eden sanık ile iştirak halinde hırsızlık eylemlerini gerçekleştirdiği iddia edilen sanık ..."nin, diğer sanıkla aynı durumda olduğu ve aynı delillere dayanılarak her iki sanığın mahkumiyetine karar verildiği, dolayısıyla sanık ..."nin de üzerine atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmaması nedeniyle beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
İnceleme konusunu oluşturan davada, sanık ... hakkında, Kocaeli 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/03/2017 tarihli ve 2016/177 Esas - 2017/121 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verildiği, mahkumiyet hükmünün istinaf edilmeksizin kesinleştiği, aynı dosyada yargılanan diğer sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmünün ise sanık müdafii tarafından istinaf edilmesi üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin 23/06/2017 tarihli ve 2017/1653 Esas, 2017/1510 Karar sayılı kararı ile sanık ...’in son celse duruşmada hazır edilmemesi suretiyle savunma hakkının kısıtlandığı belirtilerek hükmün bozulduğu, akabinde yapılan yargılama sonucu sanık ... hakkında Kocaeli 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/12/2017 tarihli ve 2017/552 Esas - 2017/684 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verildiği, verilen mahkumiyet hükmünün sanık müdafii tarafından istinaf edilmesi üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin 08/03/2018 tarihli ve 2018/374 Esas, 2018/515 Karar sayılı kararı ile sanık ... hakkında atılı hırsızlık suçunu işlediği sabit olmadığından beraat kararı verildiği, ardından ... tarafından yargılamanın yenilenmesi talebi üzerine Kocaeli 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/11/2019 tarihli ve 2016/177 Esas - 2017/121 Karar sayılı ek kararı ile yargılamanın yenilenmesi talebi yönünden bu aşamada karar verilmesine yer olmadığına, diğer sanık ... hakkında verilen beraat kararının ...’ye sirayet edip etmeyeceği hususunun müstemir yetkili hakimce değerlendirilmesine karar verildiği, bu ek karara sanık tarafından yapılan itiraz sonrası itiraz mercii olan Kocaeli 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/02/2020 tarihli ve 2020/345 D. İş sayılı kararı ile itirazın reddine karar verildiği ve buna göre sanık ... ile aynı delil durumunda olan sanık ... hakkında da beraat kararı verilmesi gerektiği belirtilerek sanık ... hakkında verilen Kocaeli 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/03/2017 tarihli ve 2016/177 Esas - 2017/121 Karar sayılı mahkumiyet kararına karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulduğu anlaşılmış ise de; kesinleşen hükümden sonra ortaya çıkan bu durumun ancak 5271 sayılı CMK’nın 311/1-e maddesi uyarınca yargılamanın yenilenmesi sebebi olabileceği, kanun yararına bozma gerekçesi yapılamayacağından ve delillerin takdir ve değerlendirilmesinde yanılgıya düşüldüğünden söz edilerek kanun yararına bozma yasa yoluna başvurma olanağı da bulunmadığından, öncelikle (KOCAELİ) 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/02/2020 tarihli ve 2020/345 D. İş sayılı kararına karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulup bulunulmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 19/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.