MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet


Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanıklar ...,.... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve sanık ... hakkında tehdit suçlarından kurulan hükümlerle sınırlı olarak yapılan incelemede,
1) Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde,
Olay gecesi, sanık ..."in diğer sanıklarla birlikte cebir, tehdit ve hile ile hürriyetinden yoksun kılarak götürdüğü zeytinlikte, mağdura yönelik gerçekleştirdiği tehdit eyleminin, alıkoyma fiili devam ettiği sırada gerçekleştirilmiş olması nedeniyle, TCK"nın 109/2. maddesi uyarınca kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun zor unsuru niteliğinde olduğu; ayrıca sanığın mağduru serbest bıraktıktan sonra, ""Bu olaydan kimseye bahsetmeyeceksin, bizi tanımıyorsun!"" şeklinde sarfettiği sözlerin tehdit suçunu yasal unsurları itibariyle oluşturmadığı gözetilerek, sanık hakkında atılı suçtan beraat kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkumiyetine hükmolunması,
2) Sanıklar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince,
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazların reddine, ancak;
Sanıkların mağdura yönelik gerçekleştirdikleri kabul olunan kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunda TCK"nın 109. maddesinin 3. fıkrasında sayılan nitelikli hallerden birden fazlasının gerçekleşmiş olması nedeniyle, haklarında kurulan hükümde temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Dosyada mevcut adli sicil kaydına göre tekerrüre esas ilamı bulunan sanık ... hakkında TCK"nın 58. madde hükümlerinin uygulanmaması,
Yasaya aykırı, sanık ..., sanık ... müdafii ve Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 29.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.