Mala zarar verme suçundan sanık ..."nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 151/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 2.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair KIRIKHAN 2. Asliye Mahkemesinin 13/09/2017 tarihli ve 2017/34 esas, 2017/131 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 30/03/2020 gün ve 94660652-105-31-2261-2020-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 14/05/2020 gün ve 2020/43023 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, sanık hakkında aynı olay sırasında gerçekleştirdiği iddia edilen nitelikli hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlâl etme suçlarından dolayı verilen Kırıkhan 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/09/2017 tarihli kararının istinaf edilmesi üzerine, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin 23/10/2019 tarihli ve 2018/629 esas, 2019/2086 sayılı kararında, sanığın müsnet suçları işlediğine dair her türlü şüpheden arınmış, mahkûmiyete yeterli ve kesin delil elde edilemediği sonucuna varılarak suç işlediği sabit olmadığından bahisle, Kırıkhan 2. Asliye Ceza Mahkemesince verilen kararın kaldırılarak sanığın atılı suçlardan beraatine karar verildiği görülmekle,
Adana Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesince beraate konu suçların yanında sanığın önceden mahkûmiyetine karar verilen mala zarar verme suçları yönünden kesin nitelikli olması nedeniyle istinaf incelemesine konu edilemediği anlaşılmış ise de, mala zarar verme suçunun beraat kararı verilen hırsızlık suçuyla bağlantılı olduğu ve her iki suçun birlikte işlendiğinin iddia edildiği, bu itibarla sanığın mala zarar verme suçunu işlediğine dair de mahkûmiyete yeterli kesin delil elde edilemediği gözetilmeksizin, beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.


GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
İnceleme konusunu oluşturan davada, her ne kadar sanık ... hakkında, Kırıkhan 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/09/2017 tarihli ve 2017/34 Esas - 2017/131 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verildiği, mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükmünün kesin nitelikte adli para cezası olduğu, hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerinin o yer Cumhuriyet savcısı tarafından istinaf edilmesi üzerine, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin 23/10/2019 tarihli ve 2018/629 Esas - 2019/2086 Karar sayılı kararı ile hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükümleri kaldırılarak atılı hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarını işlediği sabit olmadığından sanığın beraatine karar verildiği ve buna göre mala zarar verme suçu yönünden de beraat kararı verilmesi gerektiği belirtilerek kanun yararına bozma isteminde bulunulduğu anlaşılmış ise de; kesinleşen hükümden sonra ortaya çıkan bu durumun ancak 5271 sayılı CMK’nın 311/1-e maddesi uyarınca yargılamanın yenilenmesi sebebi olabileceği, kanun yararına bozma gerekçesi yapılamayacağından ve delillerin takdir ve değerlendirilmesinde yanılgıya düşüldüğünden söz edilerek kanun yararına bozma yasa yoluna başvurma olanağı da bulunmadığından, (KIRIKHAN) 2. Asliye Ceza Mahkemesinden kesin olarak verilen 13/09/2017 tarihli ve 2017/34 Esas - 2017/131 Karar sayılı karara yönelik yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 19/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.