Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2018/1990 Esas 2020/144 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/1990
Karar No: 2020/144
Karar Tarihi: 29.01.2020

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2018/1990 Esas 2020/144 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu dava, davacı Kağıt Paz. Tic. ve San. A.Ş. ile davalı Maat. San. ve Tic. Ltd. Şti. arasındaki itirazın iptali davasıdır. Yerel mahkemenin verdiği karara davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuş ve Antalya Bölge Adliye Mahkemesi'nin 11. Hukuk Dairesi istinaf talebini kabul etmiştir. Ancak mahkeme kararı kesin nitelikli olduğundan temyiz istemi reddedilmiştir. Davanın kesinlik sınırı, 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1.a maddesi uyarınca 2018 yılı için 47.530,00 TL olarak belirlenmiştir. Mahkeme kararına göre, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Kanun maddeleri:
- 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1.a maddesi
- 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı

19. Hukuk Dairesi 2018/1990 E. , 2020/144 K.

"İçtihat Metni"

Davacı ... Kağıt Paz. Tic. ve San. A.Ş. vekili Av. ... ... ile davalı ... Maat. San. ve Tic. Ltd. Şti. arasındaki itirazın iptali davası hakkında Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi’ nden verilen 2017/1228 esas, 2018/62 karar sayılı ve 26.01.2018 tarihli hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
- K A R A R -
Yerel mahkemece verilen 11/04/2017 tarihli karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuş, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi’nin 11. Hukuk Dairesince istinaf talebinin kabulüne ve buna göre yeniden karar verilmiş ve bu karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2018 yılı için 47.530,00 TL"dir.
Temyize konu edilen miktarın 14.469,20 TL olması nedeniyle Bölge Adliye Mahkemesinin 26/01/2018 tarihli kararı kesin niteliktedir. Kesin olan kararın temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 29.01.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.