
Esas No: 2020/4983
Karar No: 2021/3268
Karar Tarihi: 03.02.2021
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2020/4983 Esas 2021/3268 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ : ... Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını, davalı idare ile davacı arasında işçi işveren ilişkisi bulunmadığını, davacının davalı idareden herhangi bir alacağının olmadığını belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
İlk Derece Mahkemesince, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu:
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
Bölge Adliye Mahkemesince, İlk Derece Mahkemesi kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu gerekçesiyle, davalı vekilinin istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353-(1)-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre; davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının yıllık izin ücreti alacağının bulunup bulunmadığı noktasında uyuşmazlık vardır.
4857 sayılı Kanun"un 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır.
Somut uyuşmazlıkta, davacının davalı yerde 13 yıl 10 ay 20 gün çalıştığı kabul edilmiş, dosyada izinlerin kullandırıldığı yönünde imzalı izin defteri olmadığından tüm hizmet süresi olan 13 yıl için yıllık izin ücreti hesaplanmıştır. Dosyada imzalı izin defteri olmadığından, tüm süre için izin ücreti hesaplanması yerindedir. Ancak davacı dava dilekçesinde bir kısım yıllık izinlerini kullanamadığını söylediğinden, tüm süre için hesap yapılması HMK"nın 26. maddesindeki taleple bağlılık ilkesine aykırıdır. Taleple bağlılık ilkesi kamu düzenine ilişkin bulunduğundan hesaplanan süre hatalıdır.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 31. maddesinde, hakimin davayı aydınlatma ödevi düzenlenmiş olup, madde uyarınca, hakim uyuşmazlığın aydınlatılmasının zorunlu kıldığı durumlarda, maddi veya hukuki açıdan belirsiz yahut çelişkili gördüğü hususlar hakkında, taraflara açıklama yaptırabileceği, soru sorabileceği ve delil gösterilmesini isteyebileceği düzenlenmiştir.
Hem dava dilekçesindeki anlatım, hem de 13 yıl izin kullanmama durumu hayatın olağan akışına aykırı olduğundan, Mahkemece davacı asıl beyanı alınarak varılacak sonuca göre karar verilmesi gerekir.
3- Kabule göre de, Mahkemece 6 numaralı hüküm fıkrasında davalının harçtan muaf olduğu belirtildikten sonra, devam eden fıkrada aleyhe harca hükmedilmesi çelişkiye sebep olmuştur.
Harç kamu düzeni ile ilgili olup re’sen gözetilmesi gereken hususlardandır. Davalı Üniversite’nin 2547 sayılı Yasa’ nın 56/b. maddesinin delaleti ile Harçlar Yasa’sının 13/j. maddesi uyarınca harçtan muaf olduğu dikkate alınmalıdır.
SONUÇ:Temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararının ve bu karara karşı istinaf başvurusunu esastan reddeden Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, bozma kararının bir örneğinin ise kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 03/02/2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.