Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1380 Esas 2020/34 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1380
Karar No: 2020/34
Karar Tarihi: 06.01.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1380 Esas 2020/34 Karar Sayılı İlamı

Özet:

12. Ceza Dairesi'nin 2019/1380 E. ve 2020/34 K. sayılı kararı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davasına ilişkindir. Mahkeme, davacının talebinin kısmen kabul edilerek, 9.262,68 TL maddi ve 100.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine hükmetmiştir.
Ancak, davacının tutukluluğu sebebiyle alamadığı rütbe ve terfi maaş farkları ile ceza yargılaması sırasında avukata ödenen vekalet ücretinin maddi tazminat hesabına dahil edilemeyeceği dikkate alınmadan yazılı şekilde hükmedilmesi ve manevi tazminat miktarının hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir şekilde tayin edilmediği gerekçeleriyle karar bozulmuştur.
Kararda, bozulmaya neden olan hatalar şu şekilde belirtilmiştir:
1. Maddi tazminat hesaplanırken davacının tutuklu kaldığı süre, alamadığı rütbe ve terfi maaş farkları ile avukat vekalet ücreti hesaba katılmamıştır.
2. Manevi tazminat miktarı, davacının sosyal ve ekonomik durumu, suçun niteliği, tutuklanma sebebi, tutuklu kalınan süre gibi ölçütlere uygun bir şekilde tespit edilmemiştir.
3. Gerekçeli karar başlığında dava tarihi yanlış yazılmıştır.
Kanun maddeleri ise şu şekildedir: CMK'nın 141 ve devamı maddeleri maddi tazminat hesaplamasına ilişkin olarak, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi ise kararın isteme aykırı olarak bozulmasına ilişkin olarak kullanılmıştır.

12. Ceza Dairesi 2019/1380 E. , 2020/34 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 9.262,68 TL maddi, 100.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 03.12.2009 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek geregi düsünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin tazminat miktarının az olduğuna ilişkin tüm ve davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Davacının, tutukluluğu sebebi ile alamadığı rütbe ve terfi maaş farkları ile ceza yargılaması sırasında avukata ödenen vekalet ücretinin CMK"nın 141 ve devamı maddeleri gereğince maddi tazminat hesabına dahil edilemeyeceği dikkate alınmadan yazılı şekilde maddi tazminata hükolunması,
2- Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, davacı lehine belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda çok fazla manevi tazminata hükmolunması,
3- Gerekçeli karar başlığında “21.01.2016” olan dava tarihinin “21.01.2015” olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 06.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.