MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, ilave tediye alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasındaki uyuşmazlık ilave tediye alacağının miktarı noktasında toplanmaktadır.
Davalı kurumun ilave tediye alacağından sorumlu olan kurumlardan olduğu sabittir. Uyuşmazlık ilave tediye ücretinin hesaplanması konusunda hangi düzenlemenin dikkate alınması gerektiği noktasındadır.
İlave tediye alacağına ilişkin olarak 6772 sayılı Kanundaki düzenleme; "Madde 1– Umumi, mülhak ve hususi bütçeli dairelerle mütedavil sermayeli müesseseler, sermayesinin yarısından fazlası Devlete ait olan şirket ve kurumlarla belediyeler ve bunlara bağlı teşekküler, 3460 ve 3659 sayılı kanunların şümulüne giren İktisadi Devlet Teşekkülleri ve diğer bilcümle kurum, banka, ortaklık ve müesseselerinde müstahdem olanlardan İş Kanunu"nun şümulüne giren veya girmiyen yerlerde çalışmakta olan ve İş Kanunu"nun muaddel birinci maddesindeki tarife göre işçi vasfında olan kimselere, ücret sistemleri ne olursa olsun, her yıl için birer aylık istihkakları tutarında ilave tediye yapılır.
Madde 2– Birinci maddede sözü geçen işçilerden maden işletmelerinin munhasıran yeraltı işlerinde çalışanlarına bu işlerde çalıştıkları müddetle mütenasip olarak her yıl için ayrıca birer aylık istihkakları tutarında bir ilave tediye daha yapılır.
Madde 3– Birinci ve ikinci maddelerde yazılı olan işçilere mezkür maddeler gereğince yapılan tediyelerden ayrı olarak her yıl için bir aylık istihkakları tutarını geçmemek üzere İcra Vekilleri Heyeti karariyle aynı nispette bir ilave tediye daha yapılabilir."şeklindedir.
5544 sayılı Mesleki Yeterlilik Kurumu Kanunu"nun mali haklara ilişkin 25. maddesinin 1. fıkrası; "Başkan, yönetici personel ve diğer personelin ücret, malî ve sosyal hakları; bakanlık genel müdürüne yapılan ödemeleri aşmamak kaydıyla, Yönetim Kurulunun kararı ve Genel Kurulun onayı ile belirlenir. " şeklinde düzenlenmiştir.
Somut uyuşmazlıkta; davacı ilave tediye alacağının ödenmediğini ve bazı yıllarda eksik ödendiğini beyan etmiştir. Davalı kurum ise Yönetim Kurulunun 02/11/2010 tarihli kararıyla toplu iş sözleşmesi hükümlerinin tüm kurum personeline uygulanmasının kararlaştırıldığını, bu doğrultuda davacıya tavan limiti çerçevesinde ilave tediye ödendiğini, Temmuz 2012 tarihinden itibaren ilave tediye ödemesinin tam olarak yapıldığını savunmuştur. Davalı kurumun cevap dilekçesinde ekinde sunduğu (ve Dairemizden temyiz incelemesinden geçen dosyalardan) 2010-2012 yılları arasında davalı kurumda geçerli toplu iş sözleşmesinin 25. maddesinde "Üyelere 6772 sayılı Kanunda belirtilen usul, esas ve miktarlarda hesaplanmak ve bu Kanuna göre belirlenen tarihlerde ödenmek üzere ilave tediye yapılır."şeklinde düzenleme bulunduğu anlaşılmaktadır. Yine Dairemizden temyiz incelemesinden geçen dosyalardan bilindiği üzere aynı düzenleme 2012-2014 tarihleri arasında geçerli toplu iş sözleşmesinde de korunmuştur. Toplu iş sözleşmesinin ekinde davalı kurumda çalışanların unvanlarına göre taban ve tavan katsayılarının yer aldığı ve üyelerin taban ücretlerinin Kurum Başkanının aylık net ücretinin tabloda belirtilen pozisyon unvanlarına göre belirlenen taban katsayısıyla çarpılarak belirleneceği, ancak kurum mevzuatı, iş sözleşmesi veya yönetim kurulu kararlarıyla istisna edilen ödemeler hariç olmak üzere, toplu iş sözleşmesi, iş sözleşmesi veya Kurum mevzuatı gereğince üyelere yapılacak olan tüm ödemelerin, üyenin yukarıda belirlenmiş bulunan tavan katsayısına göre bulunacak aylık ücretini geçemeyeceğinin belirlendiği anlaşılmaktadır.
İlave tediyenin ödenmesi hususunda 6772 sayılı Kanun kapsamında bulunan tüm çalışanlarla ilgili genel bir Kanun olup, davalı kurum Kanunu özel bir kanundur. Bu kapsamda kurum Kanununda belirtilen ücrete ilişkin düzenlemede tüm haklar belirtilerek bir sınırlama getirdiği ve bu sınırlamanın ilave tediye ödemelerinde de dikkate alınması gerektiği sabittir. Davalı kurum 2013 yılından sonra Yüksek Hakem Kurulu kararına dayanarak ilave tediye ödemelerini bir tavan sınırlandırmasına tabi tutmayarak ödemiş olup, Yüksek Hakem Kurulu kararı incelendiğinde; ilave tediye alacağına ilişkin maddede önceki toplu iş sözleşmesindeki düzenlenmenin aynısının belirtildiği, davalı kurumun kuruluş Kanunu olan 5544 sayılı Kanunun hiç tartışılmadığı anlaşılmaktadır.
Hükme esas bilirkişi raporunda, davacının ücret bordrolarındaki günlük net yevmiyelerine göre hakedilen miktarlar olarak belirttiği miktarlar ile ödenen miktarlar arasındaki fark ilave tediye alacağının hesaplandığı anlaşılmaktadır. Ancak, yukarıda belirtildiği üzere tavan miktarları düzenleyen yasal düzenleme bulunmaktadır. Mahkemece, hükme esas alınan bilirkişi raporunda söz konusu tavanın aşılıp aşılmadığı denetlenememektedir. Diğer yandan bilirkişi raporunda, genel olarak yapılan hesaplamaların dayanakları açıklanmamış olup hangi düzenlemeye istinaden esas alınan miktarlar olduğu anlaşılamamaktadır. Bu açıdan denetlenebilir bilirkişi raporu alınmadan verilen karar hatalı olup denetlenebilir bilirkişi raporu alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.07.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.