Mala zarar verme suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1, 62/1 ve 52. maddeleri gereğince 2.000,00 Türk lirası adli para cezası ile ayrı ayrı cezalandırılmasına dair Susurluk Asliye Ceza Mahkemesinin 09/11/2018 tarihli ve 2018/118 esas, 2018/406 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 30/03/2020 gün ve 94660652-105-10-3958-2020-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 14/05/2020 gün ve 2020/42614 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Susurluk Asliye Ceza Mahkemesinin 09/11/2018 tarihli kararı ile, sanık hakkında önceden hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yönelik karar verildiğinden bahisle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına ilişkin karar verilmiş ise de;
Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 08/11/2018 tarihli ve 2018/4555 esas, 2018/19259 karar sayılı ilamında belirtildiği üzere, 28/06/2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 72. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/8. maddesine eklenen “Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez.” şeklindeki düzenlemenin, suç tarihinin ve önceki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın kesinleşme tarihinin anılan kanuni değişiklik tarihinden sonra olması halinde uygulanabileceği nazara alındığında;
Sanığın adli sicil kaydında bulunan Susurluk Sulh Ceza Mahkemesinin 25/04/2013 tarihli ve 2013/164 esas, 2014/131 sayılı kararına konu hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın 28/03/2014 tarihinde kesinleştiği anlaşılmakla; her ne kadar anılan kanuni değişiklikten sonra 13/09/2017 tarihinde dava konusu suç işlenmiş ise de; önceden verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar yasal değişiklikten önce kesinleştiğinden, hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun 5271 sayılı Kanun"un 231/6. maddesinde belirtilen koşullar değerlendirilmek suretiyle tartışılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.


GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilirken, 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinde sayılan nesnel ve öznel koşulların değerlendirilip buna ilişkin gerekçelerin gösterilmesi gerektiği, her ne kadar mahkemece sanık ...’ın adli sicil kaydında yer alan Susurluk Sulh Ceza Mahkemesinin 28/03/2014 tarihli ve 2013/164 Esas - 2014/131 Karar sayılı kararına konu hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı belirtilerek sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmişse de; sanık ...’ın adli sicil kaydında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının, 28/06/2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 72. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/8. maddesine eklenen “Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez.” şeklindeki düzenlemenin yürürlüğe girmesinden önce 07/05/2014 tarihinde kesinleştiği, buna göre anılan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşme tarihi dikkate alındığında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel sabıka olmadığı; dolayısıyla hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi için aranan 5271 sayılı CMK’nın 231/6-a maddesinde gösterilen “kasıtlı suçtan mahkum olmama” nesnel (objektif) koşulunun bulunduğu; ancak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin nesnel (objektif) koşullardan bir diğeri olan ve 5271 sayılı CMK’nın 231/6-c maddesinde düzenlenen suçun işlenmesiyle mağdurun uğradığı zararın giderilmesi koşulunun somut olayda bulunmadığı; zira olay tarihinde katılanın yöneticisi olduğu site bahçesinde bulunan ve site sakinlerinin ortak kullanımında olan ocağı yıkmak suretiyle atılı mala zarar verme suçunu işleyen sanığın zararı tam olarak gidermemiş olması nedeniyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceği anlaşılmakla; (SUSURLUK) Asliye Ceza Mahkemesinden kesin olarak verilen 09/11/2018 tarihli ve 2018/118 Esas - 2018/405 Karar sayılı karara yönelik yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 19/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.