Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/9896 Esas 2016/9870 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52/2, 52/4, 53 maddeleri gereğince 3 yıl hapis ve 4.000 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın olay tarihi öncesi... ilinde faaliyet gösteren ..."e ait oto kiralama firmasından ...plakalı Fiat Palio marka aracı kiraladığı, sonrasında bu araç ile..ilçesine gelip galericilik yapan katılanın işyerinde bulunan Renault marka araç ile üzerine 3.000 TL almak şartı ile 14/01/2006 tarihli oto alım satım devir sözleşmesine istinaden takas anlaşması yaptığı, bu anlaşmaya göre sanığın... ilinden kiraladığı ... plaka sayılı aracı katılana verip karşılığında ... plaka sayılı Reanult marka aracı aldığı, ayrıca katılanın üzerine vereceği paradan da 250 TL kapora verdiği, haftasonu bitiminde devir işlemlerini yapmak üzere anlaşarak sanığın işyerinden ayrıldığı, sonrasında katılanın sanığa tekrar ulaşamadığı, bu suretle sanığın dolandırıcılık suçunu işlediği tüm dosya kapsamından anlaşıldığından mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulamasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 22/11/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.