MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 11/05/2016 tarih ve 2013/266-2016/130 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin asıl davada davacı-karşı davada davalı şirket vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için mahalline gönderilen dosyanın eksikliklerin giderilmesinden sonra gönderildiği anlaşılmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin bayan takım elbise, bluz, pantolon, ceket vb. giyim ürünlerinin üretimini yaptığını, davalıların müvekkili şirketin yeni ve özgün ve sektöründe belli pazar payına sahip tasarımlarından yararlanarak ticari çıkar sağlamak amacı ile hareket ettiğini, davalı tarafça, müvekkilleri şirkete ait tescilli tasarımlara konu ürünlerin taklit edilerek satıldığını, tasarımların davalı tarafça kötü kalitede kumaştan ve kötü kesim, dikim, teknikleri ile taklit edilerek piyasada satıldığını, bu durumun hem haksız rekabet yarattığını hem de müvekkillerinin itibarına zarar verdiğini ileri sürerek davalı firma eylemlerinin, müvekkili firmaya ait 2011 05557, 2012 01596 ve 2013 02459 sayılı tescilli tasarımlarına tecavüz teşkil ettiğinin tespitine, 554 sayılı KHK"nin 52-b kapsamında şimdilik 5.000 TL, manevi, 3.000 TL maddi ve 2.000 TL itibar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiş, ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini 19.240,00 TL olarak belirlemiş karşı davanın reddini savunmuştur.
Davalı Modanisa Elektronik Mağazacılık ve Ticaret A.Ş. vekili, davaya taraf olan diğer davalılar ile Mart 2013 tarihinde çalışmaya başladıklarını ve bu firmaların tedarikçi firmalar olduğunu, müvekkili şirket tarafından satışa sunulan ürünlerin davacı tasarımları ile benzer olmadığını, davacı şirketin anonim olan tasarımlarını dayanak göstererek haksız rekabet talebinin dinlenilmesinin mümkün olmadığını savunarak davanın reddini istemiş, karşı dava olarak davacı tasarımlarının yenilik taşımadığını ileri sürerek hükümsüzlüklerini talep ve dava etmiştir.
Diğer davalılar davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamı uyarınca davacı vekilinin delil olarak sunduğu İstanbul 1. Anadolu Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesinin 2013/79. D. İş. sayılı dosyası ile İstanbul 3. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesinin 2013/35 D.İş. sayılı tespit dosyalarına sunulan raporlarda, davalılara ait iş yerlerinde davacı tarafın tasarım konusu ürünlerinin taklidinin üretildiği ve satıldığına dair açık ve net bir tespitin yapılamadığı, karşı dava bakımından dava konusu edilen 2011 05557/63, 2012 01569/53-56 ve 2013 02459/31-63/1/2 sıra numaralı tasarımların yenilik ve ayırt edicilik vasıflarına sahip olmadığına dair yeterli delil sunulmadığı gerekçesiyle asıl ve karşı davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, asıl davada davacı-karşı davada davalı şirket vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve davacı yanca 17.12.2014 havale tarihli dilekçe ile davalılardan Perilife Giyim Tekstil-Salim (Sedat) Kesek hakkındaki davadan vazgeçilmiş olması karşısında, anılan davalının ikrar olduğu ileri sürülen beyanının işbu davada varılacak sonuca etkili bulunmamasına göre asıl davada davacı, karşı davada davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, asıl davada davacı karşı davada davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 59,60 TL temyiz ilam harcının temyiz eden asıl davada davacı-karşı davada davalı şirketten alınmasına, 23/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.