Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5891 Esas 2020/26 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5891
Karar No: 2020/26
Karar Tarihi: 06.01.2020

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5891 Esas 2020/26 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan, 1,83 promil alkollü vaziyette araç kullanmasından dolayı, mahkum edilmiştir. Dosya incelendi ve yapılan yargılamaya uygun olarak sanık müdafiinin temyiz itirazları reddedilmiş ancak, sanık hakkında belirlenen temel ceza dayanak kanun maddesinin yanlış gösterilmesi sebebiyle hüküm bozulmuştur. Yeniden yargılama gerekmeyen bu konuda, hüküm aynen bırakılmak suretiyle, belirtilen yanlışı müteakip düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nın 179/3, 62/1, 50/3, 52/2-4.

12. Ceza Dairesi 2019/5891 E. , 2020/26 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3, 62/1, 50/3, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü sanığın 1,83 promil alkollü vaziyette araç kullandığının polis memurlarınca yapılan kontrol neticesinde tespit edilmesi şeklinde gerçekleşen olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin atılı suçun oluşmadığına, alkol ölçümü dışında trafik güvenliğini tehlikeye düşürebilecek bir hareketin tespit edilmediğine ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında temel cezanın belirlenmesi sırasında dayanak kanun maddesinin TCK"nın 179/3. maddesinin delaletiyle aynı Kanunun 179/2. maddesi olarak, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine dayanak kanun maddesinin ise TCK"nın 52/2. maddesi olarak gösterilmesi gerektiği gözetilmeyerek CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün (1.) maddesinde yer alan "179/3. maddesi" ibaresinden sonra "delaletiyle aynı Kanunun 179/2."" ibaresinin eklenmesi, hükmün "(4.) maddesinde yer alan "50/3. fıkrası" ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine "50/3. ve 50/1-a. maddeleri" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 06/01/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.