Yukarıda tarihi, konusu ve tarafları gösterilen hükmün; kısmen bozulmasına, kısmen onanmasına dair Dairemizin 23.10.2012 gün ve 14441 - 25685 sayılı ilamıyla ilgili karar düzeltme isteminde bulunulmakla, evrak okundu, gereği düşünüldü;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe girmiş ise de, bu Kanuna 6217 sayılı Kanunla ilave edilen geçici 3. maddenin (1.) bendinde, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihine kadar, 1086 sayılı Kanunun kanun yollarına ilişkin hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı hükme bağlandığından, karar düzeltme talebinin incelenmesi gerekmiştir.
1- Temyiz ilamında yer alan açıklamalara göre davacı kocanın tüm, davalı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan karar düzeltme istekleri yersizdir.
2-Mahkemece verilen 5.4.2011 tarihli hükmün taraflarca temyizi üzerine Dairemizin 23.10.2012 tarih 2011/14441 esas 2012/25685 karar sayılı kararı ile davalının temyiz talebinin reddine davacının temyizi yönünden ise "dava süresince davacı baba yanında kaldığı anlaşılan müşterek çocuk H.S. için, dava tarihinden çocuğun ergin olduğu tarihe kadar tedbir nafakasına hükmedilmemesinin usul ve yasaya aykırı olduğu" ve "Davacı kocanın Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi kapsamındaki maddi tazminat talebi ile ilgili olarak olumlu ya da olumsuz bir hüküm kurulmamasının doğru görülmediği" gerekçeleriyle bu yönlerden hükmün bozulmasına, diğer yönlere ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile onanmasına karar verilmiştir.
Boşanma sebebiyle manevi tazminata hükmedilebilmesi için boşanmaya sebep olan olayların tazminat talep eden tarafın, kişilik haklarına saldırı niteliğinde olması gerekir (TMK. md. 174/2). Tarafların Türk Medeni Kanununun 164. maddesi uyarınca terk sebebiyle boşanmalarına karar verildiğine göre, boşanmaya sebep olan olay, usulüne uygun ihtar tebliğine rağmen, davalı eşin haklı bir sebep bulunmaksızın ortak konuta ve aile birliğine dönmemesidir. Bu ise kişilik haklarına saldırı oluşturmaz. Bu husus nazara alınmadan koca yararına manevi tazminata hükmolunması usul ve yasaya aykırıdır. Açıklanan bu nedenlerle davacı kadının bu yöne ilişkin karar düzeltme talebinin kabulüne, onama kararının bu kısmının kaldırılarak hükmün manevi tazminat yönünden davalı kadın yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2.bentte açıklanan sebeplerle davacı kadının manevi tazminata yönelik karar düzeltme talebinin Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunun 440-442. maddeleri gereğince kabulüyle Dairemizin 23.10.2012 tarih 2011/14441 esas 2012/25685 karar sayılı kararının manevi tazminatın onanmasına yönelik kısmının KALDIRILARAK, hükmün bu yönden de BOZULMASINA, tarafların diğer yönlere ilişkin karar düzeltme taleplerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeplerle REDDİNE, aynı Kanunun 442/3. maddesi gereğince; bu maddede gösterilen para cezasının miktarı 5252 sayılı Kanunun 4. maddesiyle artırıldığından ve aynı yasanın 7. maddesiyle; ceza, idari para cezasına dönüştürüldüğünden, 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 17. maddesinin 7. fıkrasıyla da idari para cezaları her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yıl uygulanan miktarın, o yıl için belirlenmiş olan yeniden değerleme oranında artırılarak uygulanacağı öngörülmüş olmakla, bu suretle hesaplanan 203.00 TL. idari para cezasının ve Harçlar Kanunu uyarınca alınması gerekli 50.45 TL. ilam harcının karar düzeltme talep eden M. yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna, karar düzeltme harcının yatıran Sema D.geri verilmesine oyçokluğuyla karar verildi. 21.02.2013 (Per.)