Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/9167 Esas 2018/6521 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVALILAR : 1-... 2-...

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 02/07/2014 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem sebebiyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 29/12/2015 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalılar tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kişilik haklarına saldırı sebebiyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm; davacı vekili ve davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; müvekkilinin dava dışı ... ile iş mahkemesinde işçi alacaklarına ilişkin davasının olduğunu, söz konusu dava için davalıların dava dışı G ...’nun tanığı olması sebebiyle dinlendiğini ve davalıların beyanlarında, davacının kişilik haklarına saldırı niteliğinde ifadeler kullandıklarını belirterek manevi tazminat talep etmiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davalıların tanık sıfatıyla dinlendikleri iş mahkemesindeki ifadelerinde davacının kişilik hakkına tecavüz ettikleri gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından; davalıların, davacı ile dava dışı ... ile arasındaki iş akdinden kaynaklı alacak davasında, davalı ...’nun tanıkları olarak ifade verdikleri, davalılar hakkında yalan tanıklık yapıldığına ilişkin suç duyurusu neticesinde haklarında kovuşturmaya yer olmadığı yönünde karar verildiği anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca, kişilik haklarına saldırının ne şekilde oluştuğu açıklanmaksızın davanın tümden reddi yerine kabulü doğru olmamış, kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebeplerle davalılar yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına ve davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 24/10/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.