MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : İhmali davranışla görevi kötüye kullanma suçundan mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık ... hakkında UYAP sistemi üzerinden yapılan sorgulamada; Alanya 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/30 E. 2015/156 K. sayılı ilamıyla görevi kötüye kullanma suçundan açılan kamu davasında mahkumiyetine karar verildiği, Dairemizin 16/01/2018 tarihli ilamıyla hükmün bozulduğu, ayrıca Alanya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2011/133 Esas, 2012/78 Karar sayılı ilamıyla da iddianame yerine geçen görevsizlik kararıyla zimmet suçundan açılan kamu davasında eylemin görevi kötüye kullanma olarak kabulüyle mahkumiyetine karar verildiğinin anlaşılması karşısında; anılan dosyaların akıbetinin araştırılması ve mümkünse davaların birleştirilmesi, aksi halde asılları veya onaylı örneklerinin getirtilmesi, hukuki kesinti, zincirleme suç ve mahsup hükümlerinin değerlendirilmesi, bundan sonra hasıl olacak sonuca göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
Dairemizin 19/01/2017 tarih ve 2015/13273 Esas, 2017/219 Karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verilen yerel mahkemenin 18/06/2015 tarihli hükmünün yalnız sanık ... müdafii ve sanık ... tarafından temyiz edildiği nazara alındığında Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20/09/2011 gün ve 2011/5-104 Esas, 2011/183 sayılı Kararında belirtildiği üzere TCK"nın 53/5. maddesinin uygulanmamasının kazanılmış hak niteliğinde olup aleyhe bozma yasağına konu olacağı gözetilmeden, 18/06/2015 tarihli hükümde uygulanmadığı halde sanıklar hakkında TCK’nın 53/5. maddesinin tatbikine karar verilmesi,
5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin 1. fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlarla aynı Kanunun 3/1. maddesindeki "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki yasal düzenlemeler ile dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek şekilde ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle ilgili kanun maddesindeki cezanın alt ve üst sınırları arasında takdir hakkının kullanılması gerekirken, belirtilen ilkelere ve 5237 sayılı TCK"nın 3/1. maddesindeki orantılılık ilkesine aykırı olarak hangi somut verilere dayanıldığı da gösterilmeden, yasadaki ifadelerin aynen tekrarı sonucu temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak sanık ... hakkında en üst hadden, sanık ... hakkında ise teşdit uygulandığı da belirtilmeden alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi suretiyle sanıklar hakkında fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık ..., sanık ... müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.